Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Art.11
Częśćogólna
przypadków,wktórychsprawcanaruszadobraosobisteposzczególnychpokrzywdzonych
odrębnymiczynnościami.
50.Tożsamościczynuwrozumieniuprzepisówart.11§1i2k.k.nienaruszarównież
ewentualnaróżnicawstroniepodmiotowej(umyślność-nieumyślność)typówczy-
nuzabronionegookreślonychwzbiegającychsięprzepisach.Trafnośćrzeczonejtezy,
wkażdymraziewspółcześnie,niemożejużchybabudzićniczyichwątpliwości(więcej
zob.np.A.Zoll,Zbiegprzepisówokreślającychtypyczynówzabronionychozróżnicowa-
nejstroniepodmiotowej[w:]Zbiegprzepisóworazzbiegprzestępstwwpolskimprawiekar-
nym.MateriałyIIBielańskiegoKolokwiumKarnistycznego,red.J.Majewski,Toruń2006,
s.83in.).Nicniestoiprzetonaprzeszkodzie,abystosowaćkumulatywnąkwalifikację
przykładowowstanachfaktycznych,wktórychsprawcaokreślonym(ntymsamym”)dzia-
łaniemalbozaniechaniemwywołujeniejedną,leczwięcejróżnorodnychzmianwukła-
dzieświataodpowiadającychopisowiustawowostypizowanegoskutku,jedynieczęść
ztychzmianobejmującswymzamiarem(umyślnością).
51.Jakjużwskazano(zob.teza36),upodstawwyznaczeniagranicdanegonczynu”zawsze
leżyczyjaśdecyzja,mniejalbobardziejarbitralna.Jeżelinafragment,któryzkontinu-
umdziałalnościczłowiekanwycina”(określone)znamięczynnościsprawczej,spojrzymy
zjakiegośinnegopunktuwidzenianiżtenwyznaczonyprzeznkształt”owegoznamienia,
tomożesięokazać,żerzeczonyfragmentprzestaniesięjużjawićjakopewnazwarta
całość,azaczniebardziejprzypominaćswoistykonglomeratwiększejliczbymniejszych
fragmentów,wyraźniesięodsiebieoddzielających.Jednakrówniedobrzemożesięteż
okazać,żenaskutekzmianypunktuwidzenianainny,fragmentnwycięty”zkontinuum
działalnościczłowiekaprzez(określone)znamięczynnościsprawczejpoczniemywyraź-
niepostrzegaćprzedewszystkimjakotylkojakąśczęśćpewnejwiększejcałości.Bywa,
żenwiększacałość”będzieobejmowaćjeszczeinnefragmentydziałalnościdanegopod-
miotu,którebranezosobnatakżewypełniająznamięczynnościsprawczejtypuczynu
zabronionego-tegosamegobądźinnego.Ztegopowoduniektórzyuważają,żeteróżne
fragmentynależytraktowaćjakojeden(tensam)czynzewszystkimiwynikającymistąd
konsekwencjami,czegonamacalnąoznakąjestsięganiedofigurytzw.naturalnej(po-
zaprawnej)jednościczynu.Niejesttopodejścietrafne.Stosowanieprzepisównormu-
jącychkonsekwencjeniepomijalnegozbieguprzepisówtypizującychniewymagawcale
prowadzeniaprzezinterpretatoratekstuprawnegorozważańnatemattejfigury,ajuż
zwłaszczaposzukiwaniaodpowiedzinawielcespekulatywnepytanie,kiedyipodjaki-
miwarunkamimamydoczynieniazjednymczynemwrozumieniupewnejnaturalnej,
niepodzielnejiintegralnejcałości(nnaturalnyczyn”
,nczynwznaczeniuhistorycznym”).
Trafnośćtejkonstatacjipowinnastaćsięoczywistadlakażdego,ktozdasobiesprawę
ztego,kiedywogólepojawiasięproblemtożsamościczynuwzwiązkuzinstytucjąku-
mulatywnejkwalifikacji.Wyłaniasięonwówczas,gdystwierdzamy,żejednaosobaurze-
czywistniłaznamionaczynnościsprawczejconajmniejdwóchtypówczynuzabronione-
go.Wtedywłaśniestajeprzednaminastępującepytanie,któredomagasięodpowiedzi:
czyfragmentdziałalnościsprawcynwycięty”przezjednoznamięczynnościsprawczej
orazfragmentdziałalnościsprawcynwycięty”przezdrugieznamięczynnościspraw-
czejtotensamfragmentdziałalnościsprawcy(ntensamczyn”)czyteżnie(zob.J.Majew-
ski,„Tensamczyn”...,s.56-57,skądpochodzipowyższywywód)?
110
JarosławMajewski