Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
15
niżmędrcaszkiełkoioko”.Staramsięzwyklewkażdymproblemiewidziećaspektludzki
iposzukujęrozwiązańkorzystnychdlanaszegogatunku.Właśnietakieprzemyślenia
przeplatająsięmiędzywierszami.Zwrócilinatouwagęrecenzenci,wyrażającopinię,że
książkanaukowapowinnaściśletrzymaćsięokreślonejtematyki,zawieraćinformacje
jedyniezdziedzinywiedzy,którąreprezentujeautor.Wedługnichnienależymieszać
wiedzyprzyrodniczejztypowohumanistyczną.Janatomiastkorzystamzkażdejokazji,
żebybudowaćpomostypomiędzyelementamiposzufladkowanejwiedzy.Musiałemzre-
cenzentamistoczyćbójopozostawieniehumanistycznychfragmentówipodłuższejdys-
kusjizgodzilisięnanie,alepodwarunkiemwyróżnieniaichwdruku.Izatojestemim
wdzięczny.Teparagrafy,niezwyklecennemoimzdaniem,stanowiąceintegralnączęść
książki,zostaływydrukowanemniejszączcionką,zpowiększonymmarginesem,przezco
łatwowyłowićjeztekstu.Sąnapisanewtakisposób,żebybyłyprzystępnerównieżdla
nieprzyrodników.
Wrozdzialedotyczącymaminokwasów,zwracamuwagęCzytelnikanaichwłaści-
wości,któreidlamniesąszokujące.Otóżaminokwasy,podstawoweskładnikiciaławięk-
szościorganizmów,mogąbyćszkodliwe,wręcztoksyczne.Iniesątojakieśspecyficzne
aminokwasyniebiałkowe,takiejaknp.silnatrucizna–homarin–produkowanyprzez
pewneślimaki,alewłaśnieaminokwasykodowane,tzn.takie,zktórychsyntezowanesą
białka.Stwierdzenientoksyczne”wstosunkudoniektórychznichjesttrochęnawyrost,
ponieważszkodliwywpływwywierajązwyklewtedy,gdywystępująwnadmiarze,szcze-
gólniewobecniedoboruinnychaminokwasów.Wcalenieznaczyto,żeteaminokwasy
szkodzątylkowówczas,kiedyprzyjmujesięjejakododatkidozwyczajnejdiety.Przeja-
wiajątewłaściwościjakoskładnikinormalnegopożywienia.PrzykłademmożebyćL−leu−
cyna(Leu),jedenzdwudziestukilkuaminokwasówkodowanych,szkodzącaludziom,dla
którychgłównympożywieniemjestsorgo–zbożepopularnewAfryce.Wjegobiałku
Leuwystępujewnadmiarzewstosunkudoinnychaminokwasówiwywołujepelagrę
czylirumieńlombardzki.Pelagradawałasięweznakitakżewięźniomłagrówiinnych
obozówkoncentracyjnych,żywionymmałowartościowymipokarmami.Pisaliotym
A.Sołżenicyn,G.Herling-GrudzińskiiG.Fittkau.Kilkainnychaminokwasówwystępu-
jącychwbiałkachwykazujepodobnedziałanie.Sąteżaminokwasytakie,jakkwasL−as−
paraginowy,L−arginina,kwasL−glutaminowy,L−ornitynaczyL−lizyna,którepodajesię
jakolekiinawetwkilkugramowychdawkachniewywołująniekorzystnychskutków,
amonoglutaminiansodu(MGN)–polepszaczsmaku,jestskładnikiemwielupokarmów.
Analizującbudowęaminokwasówszkodliwychinieszkodliwych,łatwodostrzec
analogięwitamin.Te,którychnadmiarjestszkodliwy,sąnierozpuszczalnewwodzie,
czylimająwłaściwościhydrofobowe,ate,którenieszkodząnawetwnadmiarze,sąhy-
drofilowe.Podobniejestzaminokwasami–potencjalnieszkodliwemającharakterhydro-
fobowy.Oczywiściewszystkomaswojegranice,nawetnajbardziejhydrofilowyzwiązek,
jakimjestwoda,wdużychilościachteżstajesięszkodliwy.Ztegopowodudietetycy
ostrzegają,żebynienadużywaćnp.MGN,gdyżjegokilkugramowedziennedawkisą
wstaniewywołaćprzykredolegliwości.
Wrozdzialedotyczącympeptydówdużouwagipoświęciłemichbezpośredniemuod-
działywaniunażyweorganizmy.Przykłademtakiejaktywnościjestpromowanieprzez
