Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ByłtosamSteveMeyers.Wstałzkanapy,gdzie
siedziałotoczonygrupkąroześmianychdziewczyn.
Roxanneniewiedziała,cobyłoefektownegowjej
spóźnieniu,choćpochwilipomyślała,żebyćmożeSteve
miałnamyślijejsukienkę,którazpewnościąrzucałasię
woczynatleinnych,bardziejstonowanych
izdecydowaniemocniejzabudowanych.
Rozsiadłasięwygodnieichoćczułasięosaczona,było
toponiekądprzyjemne.
–Czegosięnapijesz?Rodzicezostawilinamspory
zapaswbarku,aRogerpotrafirobićnaprawdęświetne
drinki.
–Cosmopolitan?Margarita?–podjąłodrazuRoger.
RoxannenieznałaRogera,alesprawiałwrażenie
równiegłupiegoipustegocoSteve,aoprócztegomiał
równieidealnąfryzuręnadtwarząoidealnychrysach.
–Zdajęsięnaciebie–odpowiedziałałagodnie
Roxanne.
Miałaświadomość,żewywołatymfalęnienawiści
zestronydziewczynzewszystkichstronoblepiających
Steve’a.Żadnaznichniedałaposobiepoznać,jak
bardzoniepewnieczułasięwtowarzystwieosobytak
perfekcyjnejjakRoxanne.Uśmiechałysięztaką
zawziętością,jakbyichtwarzemiałyzarazpopękać.
Nieprzeszkadzałojejto.Dostawaładrinkazadrinkiem,
akażdegoznichwypijaładoostatniejkropelki.Nawetnie
zauważyła,kiedysamastałasięjednązdziewczyn
siedzącychnakanapie,aSteveobejmowałjąswoim
umięśnionymramieniem.Czułaodniegodelikatnąwoń
