Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
1.Sensiistotapracysocjalnej
krzywdy,równocześniesamiotwieralisięnaprzejawywłasnejinercji,obojęt-
nościinieuznawaniaprawinnych,jaki-cojestniemniejtrudne-historie
własnychzranieńlKształtowanieludzkichkompetencjiwedługwartościstanowi
niezbędnedopełnieniedotychczasowegomodelunauczaniaopartegonawiedzy
specjalistówlZperspektywypracysocjalnejtradycyjnieujmowanaakademicka
wiedzaniejestjużpostrzeganajakojedynauprawomocniona,alejakomałyele-
mentowielewiększejukładankilPodobniejestwprofesjonalnejpraktyce,gdzie
podstawowymwarunkiembudowaniazdrowegospołeczeństwajeststopniowe
przechodzenieodmechanicznegowspółdziałaniadoosobowejwspółpracy
zdoświadczonymil
Wyzwaniemdlawspółczesnejpracysocjalnejjestniwelowaniearchaiczne-
go,lecznadalstosowanegowpraktyceakademickiejiprofesjonalnejzałoże-
nia,żespecjaliściwiedząlepiej,jaknależyorganizowaćisprawowaćopiekęnad
nklientami”lDoświadczenisąszczególnymzasobemnowejwiedzy,pochodzącej
zpierwszejręki,którapotencjalniemożebyćprzeznichkomunikowanajęzy-
kiempokoryiwrażliwościwobecosobistychprzeżyćsłuchającychstudentów
orazichkompetencjilWłaśnietenprzyjaznysposóbuczeniasprawia,żeuczeń
odczuwasympatięwobecnauczyciela,odkrywającniekiedywspólnotęprzeżyć,
początkującgotowośćdodzieleniasięrównieżswojąhistoriąl
Pracasocjalnanarzeczpostępuspołecznego
Dialogicznezorientowanapracasocjalnauczestniczywaksjologicznieujmowa-
nymrozwojuspołecznym,któregofundamentemjestpomocowadiadanJa-Ty”l
Wpoczątkowejjegofaziepodjętarozmowaorazinicjowanydialog,obejmującdo-
świadczeniekrzywdynieuznania,aktualizujetwarzczłowiekajakotwarzwrogal
Refleksjaetycznasprowadzonajest-wtejwczesnejfazierelacji-dowyłącznej
zdolnościmoralnejanalizypodejmowanychdziałańżyciowychzegotycznejper-
spektywynjajakoja”lTenrodzajmikroprzestrzeniżyciowejkonstruujekulturę
dobranarcystycznego,którejistotąjestorientacjanaprzeszłośćpowiązanązdo-
świadczonymzranieniemlNadziejanapotencjalnyrozwójzwiązanajestzotwar-
ciemsięnadialogdotyczącypoczuciaodpowiedzialności,wktórymwyrażasię
wsposóbnajbardziejźródłowyprawdaoczłowiekulTowłaśnieono-oczym
pisałksiądzJózefTischner,reflektującprzesłanieRomanaIngardena[Tischner
2011:49-50]-wyróżniaiłączyczłowiekazeświatemorazświadczyojegowol-
nościiskierowaniukuwartościomlRozważanieodpowiedzialnościumożliwia
spotkanieczłowiekajakotwarzyobcego,otwieramożliwośćpodjęciarefleksji
etycznejzpunktuwidzenienietylkosiebie,alerównieżdobrawłasnejwspólnoty
osóbpodobniedoświadczonych(njajakomy”)lIwreszcie,przyczyniasięonoto
kształtowaniakulturydobrawspólnotowego,zorientowanegonateraźniejszość,
