Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
Zagadnieniazwiązanezpsychikąosóbwwiekupodeszłym.Psychopatologia
realizacjiswoichaspiracjiizamierzeń[4].Ilustracjąmożebyćtuprzypadek67-letniegopana
Stanisława,inżynierabudowlanego,dotejporyzdrowegosomatycznie.Pracowałonnakie-
rowniczymstanowisku,zawszebyłmocnozaangażowanyzawodowo.Pozapracąniemiał
żadnegohobby,niemiałczasunażycietowarzyskieaninarozwijaniezainteresowań.Był
żonatyzmłodsząo10latkobietąprowadzącązpowodzeniemwłasnąfrmępodatkową.Mieli
dwojedorosłychdzieci,którezałożyłyswojerodzinyimieszkałyosobno.Wkrótcepoprzejściu
naemeryturępanStanisławzacząłuskarżaćsięnaróżnedolegliwościfzyczne.Dokuczałymu
zwłaszczabólegardła,trudnościzpołykaniem,uczucieDzatkania”iwydzielinywgardleoraz
bóle,pieczenieiuciskwklatcepiersiowej.Cokilkadnizgłaszałsiędolaryngologaidokardio-
loga,którzypownikliwychbadaniachwykluczylipodłożesomatyczneobjawów.Tojednaknie
uspokajałopacjentadomagałsiękolejnychbadań,nietolerowałtego,żejegożonadużo
pracujeiDniewystarczającoprzejmujesięjegozdrowiem”.Wciągudniawielokrotniedoniej
dzwonił,opowiadałoswoichobjawach,niebiorącpoduwagę,żeprzeszkadzajejwpracy.
Corazczęściejdochodziłomiędzynimidokłótni.Szczęśliwymtrafemcórkarozpoczęłabu-
dowędomuipoprosiłaojcaofachowąpomoc.PanStanisław,nadzorującpracęrobotników
orazwykorzystującswojąwiedzęiwieloletniedoświadczenie,znalazłsięwswoimżywiole.
Jaktwierdził,Dniemiałjużczasumyślećoswoichdolegliwościach”
,któreustąpiłyjakrękąodjął...
Jednąznajwiększychbolączekstarościjestosamotnienieiizolacjaspołeczna.Dzieciodchodzą
zdomu,pozostawiającDpustegniazdo”
,częstowyjeżdżajądalekoodmiejscazamieszkaniarodzi-
ców,więckontaktznimiizwnukamijestograniczonydorzadkichwizytirozmówtelefonicznych.
Umierawspółmałżonekwdowieństwowydajesiębyćszczególniedotkliwedlamężczyzn.Dla
lekarzyDchlebempowszednim”starsze,samotneosobyprzychodzącezróżnymiskargami
zzakresuproblemówemocjonalnych(najczęściejdepresyjnych)idolegliwościsomatycznych
(częstoopodłożupsychogennym),którychobjawymijająwmomencieprzyjazdudzieciiwnuków.
Innymprzykładem,wywołującymbezradnośćlekarza,jest88-letnipacjentzwyższymwykształ-
ceniem,pełniącyprzedlatyważnefunkcjespołeczne,któregożonazmarłaokoło10lattemu.
Człowiektenopiekowałsięcórką,któraodurodzeniazmagałasięzciężkąwadąserca.Odczasu
zakończeniapracyzawodowejiodśmierciżonytowłaśniecórkastałasięjegojedynymsensem
życia.Przyszedłdopsychiatrykilkamiesięcypojejśmiercizgłębokimiobjawamidepresyjnymi
imyślamisamobójczymi,bezchęcirealizacjizewzględunaswojeprzekonaniareligijne.
Osamotnieniewynikanietylkozutratynp.współmałżonka.Równieżprzyjacielechorują,stająsię
ponadtocorazmniejsprawni,awkońcuumierają.Coraztrudniejonoweznajomości,młodzimają
małoczasudlaludziwpodeszłymwieku,usuwająichpozanawias(np.dziecijadąnawakacje,
ababcianatenczastrafadoszpitala).ErwinRingel,austriackipsychiatra,wksiążcepoświęconej
problematycesamobójstwpisze:DNiedawnoulicamiZagrzebiachodziłstaryczłowiekzogrom-
nym,zwracającympowszechnąuwagęplakatem,naktórymwidniałohasło:OdwiedzajcieJaponię,
odwiedzajcieAustralię,odwiedzajcieplażeMeksyku,aleodwiedzajcieteżmnie![5].
Niebagatelnymproblememstajesięświadomośćprzemijania,zbliżającejsięnieuchronnie
śmierciizwiązanyznimibilansżycia.Uwieluosóbwywołujetostanylękowe.Przykładem
możebyć92-letnipacjent,mieszkającysam,wciążsamodzielny,bezistotnychzaburzeńfunkcji
4