Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
Zagadnieniazwiązanezpsychikąosóbwwiekupodeszłym.Psychopatologia
3)rozhamowanieuzewnętrznianychpotrzeblubimpulsówbezwzględunanastępstwalub
społecznekonsekwencje(np.kradzieże,nieodpowiedniepropozycjeseksualne,żarłoczność,
skrajnezaniedbaniehigienyitp.);
4)zaburzeniaprocesówpoznawczychtypowowpostaci:
.nadmiernejpodejrzliwościinastawieńparanoicznych;
.nadmiernejkoncentracjinapojedynczychtematach,jaknp.religia;
.sztywnegokategoryzowanialudzi;
5)wyraźnazmianaliczbyipłynnościwypowiedziztakimicechami,jak:drobiazgowość,
nadmiernewłączanie,lepkość,hipergrafa;
6)zmianawzakresiezachowańseksualnych(obniżeniezainteresowania,zmianapreferencji).
1.4.CHOROBYSOMATYCZNE
Okresstarościwiążesięzeznacznąchorobowością.Niemalwewszystkichgrupachchorób
obserwujesięliniowązależnośćnarastaniawrazzwiekiemczęstościichwystępowania.Do-
tyczytoszczególnieschorzeńcywilizacyjnych,takichjakcukrzyca,chorobyukładusercowo-
-naczyniowegoinowotwory.Naturalnąkonsekwencjąrosnącejzapadalnościnaróżnechoroby
jestzjawiskoosobniczejwielochorobowości(polipatologii)[9].Matokolosalnywpływnastan
psychicznyosóbwwiekupodeszłym.Współwystępowaniezaburzeńpsychicznych(zwłaszcza
depresyjnychilękowych)orazschorzeńsomatycznychjestwpraktyceklinicznejraczejregułą
niżwyjątkiem.Udowodniono,żeczynnikipsychologiczne,takiejakosobowość,zachowanieczy
emocje,mogąwpływaćnareakcjeorganizmuimodyfkowaćryzykowystąpieniaróżnorakich
choróbsomatycznych(chorobyzakaźne,nowotwory,chorobyautoimmunologiczne,alergie,
schorzeniaukładusercowo-naczyniowego,cukrzycaitp.).Zkoleiobecnośćprzewlekłejcho-
robysomatycznejstanowiczynnikryzykapojawieniasięobjawówpsychopatologicznych[10].
Współistnieniezaburzeniapsychicznegoiprzewlekłejchorobysomatycznejniesiezesobą
poważneskutkizdrowotne.Udokumentowano,żezłystanpsychicznywpływanegatywniena
przebiegirokowaniewieluchorób,wtymnaśmiertelność(najbardziejwymownymprzykładem
jestdepresjauchorychpozawalemięśniasercowego),powodujesubiektywnecierpienie
iobniżajakośćżycia.Pacjentzmagającysięzzaburzeniamipsychicznymimamniejsząszansę
podjęciarehabilitacji,znaczniedłużejniżosobyzdrowepsychicznieztakimsamymschorze-
niemsomatycznympozostajewrolichorego,niepodejmujeswojejnormalnejaktywności.
Samadiagnostykaileczeniechorobysomatycznejczęstoopóźnionepoprzezapatę,bier-
nośćibrakmotywacji.PrzykłademmożebyćprzypadekpaniJadwigi70-letniejpacjentkiod
wielulatzmagającejsięzdepresją.Początkowojejchorobaprzebiegaławpostaciepizodów
depresyjnych,któreustępowałyzpełnąremisjąpodwpływemleczenia.Wmiaręstarzeniasię
paniJadwigidepresjaprzybrałapostaćprzewlekłą,zutrzymywaniemsięnawetwokresach
poprawyobjawówsubdepresyjnychizistotnymupośledzeniemcodziennegofunkcjonowa-
nia.Pacjentkabyławdową,mieszkałanawsizeswoimsynem.Byłamałoaktywna,unikała
kontaktówtowarzyskich,częstopolegiwaławłóżku,skarżyłasięnalicznedolegliwościsoma-
tyzacyjne,zwłaszczazmiennebólewróżnychokolicachciała.Pozostawaławambulatoryjnym
8