Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.3.Epidemiologia
2
znaczenia,podstawąustaleniarozpoznaniazaburzeńneuropoznawczych,ichnasilenia
orazpostaci.
Od1stycznia2022rokuobowiązujenowawersjaMiędzynarodowejStatystycznejKlasyfkacji
ChoróbiProblemówZdrowotnychICD-11(InternatonalStatstcalClassificatonofDiseasesand
RelatedHealthProblems),któraporazpierwszyzostałaprzedstawiona18czerwca2018roku.
Jestonacałkowicieelektronicznaipowszechnieużywananacałymświecie.Wwersjitej
zastosowanonowysystemkodowania,umożliwiającyuwzględnienieszczegółowychdanych
odnoszącychsiędostanuklinicznegopacjenta.Problematykadotyczącazagadnieńzdrowia
psychicznegozostałazawartawrozdziale6.zatytułowanymDZaburzeniapsychiczne,zacho-
waniaineurorozwojowe”(wewcześniejszejklasyfkacjiICD-10tejtematycepoświęconybył
5.rozdział).OtępieniaujętewpodrozdzialezatytułowanymDZaburzenianeuropoznawcze”.
Istotnązmianąjestmożliwośćuwzględnieniaetologiiposzczególnychzespołówotępiennych
orazdominującychobjawówcharakterystycznychdlaichobrazuklinicznego[2].
Wyróżniasiętrzypoziomyotępienia(uwzględniająceopisnasileniaposzczególnychzaburzeń):
lekkie,umiarkowaneigłębokie.
Wotępieniulekkimwystępującezaburzeniaróżnychprocesówpoznawczychutrudniająwy-
konywaniezadańżyciacodziennego,jednaknieograniczająwsposóbistotnysamodzielności
chorego.Mogąpojawićsięproblemywnabywaniunowychinformacji,cowyrażaćsiębędzie
częstymszukaniemróżnychprzedmiotów,zapominaniemowyznaczonychspotkaniachlub
wiadomościachprzekazywanychprzezbliskieosoby.Trudnościmogądotyczyćzłożonychczyn-
nościcodziennych,takichjakposługiwaniesiępieniędzmiczyorganizowanieczasuwolnego.
Otępienieumiarkowanecharakteryzujątrudnościwwykonywaniupodstawowychobowiązków
życiowych,takichjakubieraniesię,spożywanieposiłkówczyutrzymywaniehigienyosobistej.
Wzwiązkuztymchoryzrozpoznanymotępieniemonasileniuumiarkowanymwymaganad-
zoru.Pamiętaonjedyniedobrzeutrwaloneinformacje.Przejawiaczęstozaburzeniaorientacji
wnajbliższymotoczeniu,niepamięta,jaknazywająsiębliskiemuosobyaniczymostatniosię
zajmował.Wymagapomocywwykonywaniuwiększościpracdomowych,aogólnaaktywność
jestkrótkotrwałaiwznacznymstopniuograniczona.
Wprzypadkuotępieniagłębokiegochoryjestcałkowiciezależnyodinnychosób.Wymaga
całodobowejopiekiipielęgnacji.Zachowaniechoregojestnieadekwatneiniezrozumiałe
dlaotoczenia[3].
2.3.EPIDEMIOLOGIA
Otępieniejestpoważnymirosnącymproblememzdrowotnymnacałymświecie.Jestjedną
zgłównychprzyczynniepełnosprawnościiśmiertelnościuosóbwpodeszłymwieku.Prognozy
wskazują,żeczęstośćwystępowaniazespołówotępiennychbędzienadalgwałtowniewzra-
stać.Szacunkowoliczbaosóbzdemencjąnacałymświeciew2010rokuwynosiła35,6mln
ioczekujesię,żebędziesiępodwajaćco20lat,do65,7mlnw2030rokui115,4mlnw2050roku.
15