Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
19
0.1.4.Metodafenomenologiczna
Poznawczydostępdobadanejdziedzinymożebyćbezpośrednilubpośredni.Wtradycji
lozoficznejszerokoreprezentowanyjestpogląd,bezpośrednidostępmamyjedynie
dotreściwłasnejświadomości.Uwzględnienieintencjonalnegocharakteruaktówświa-
domościpozwalazauważyć,żewaktachtakichbezpośredniodanenietyletreścitych
aktów,ileraczejichprzedmiotowe,intencjonalnekorelaty.Wszczególności,waktach
percepcjizmysłowejdaneniekompleksywrażeń,araczejpercypowanezjawiska.
Percepcjęzmysłowąmożnajednakpotraktowaćjakoszczególnyprzypadekprzedsta-
wienianaocznego,aodpowiadającejejzjawiskojakoszczególnyprzypadekfenomenu,
danywnaocznościempirycznej,podczasgdyfenomenwogólnościdanybyćmożerów-
nieżwakcienaocznościczystej11(wyobraźni).Wobrębienajszerzejrozumianejontologii
pozwalatowydzielićfenomenologięjakoontologięprzedmiotówprzedstawieńnaocznych.
Jejzadaniemjestustalaniefaktówiprawidłowościdotyczącychtakichprzedmiotów.
Jakotaka,fenomenologiajestwięcdziedzinąbadańwodpowiednioszerokimsensie
empirycznych.
Odpowiedniądlafenomenologiimetodęwypracowałanazwanataksamoszkołalo-
zoficzna.Zgodniezprogramemtejszkoły,fenomenologiamiałabyćdziedzinąwiedzy
bezzałożeniowej,opartejnabezpośrednimoglądziefenomenów.Owabezzałożeniowość
polegaćmiałananieprzyjmowaniużadnychstwierdzeńnieuzasadnionychprzezogląd,
comiałoodróżniaćfenomenologięodrzekomozsamejswejistoty„założeniowych”nauk
szczegółowych12.Jejowocemzaśmiałabyćniepowątpiewalnośćuzyskanychustaleń,
wprzeciwieństwiedozasadniczejpowątpiewalnościwszystkichwynikówuzyskiwanych
przezowenauki.
Wzwiązkuzprogramembezzałożeniowościpozostawałpierwszykrokwbadaniach
fenomenologicznych,którymbyłaredukcjafenomenologiczna.Wpostawienaiwnego
realizmuzakładamy,żeprzedmiotydanewaktachpercepcjiistniejąrealnie,wdosłownym
sensie,niezależnieodnaszegoaktupercepcji.Idealizmodrzucatozałożenie,przypisując
imistnieniepozorne,niedosłowne,zależneodaktupercepcji.Fenomenologianatomiast
nieodrzucago,leczjedyniezawieszaje,„bierze(ujmuje)wnawias”13.Wtensposób
zjawiskoujętezostajejakoczystyfenomen,którymożnabadaćwjegoróżnychokre-
śleniach,abstrahującodkwestiijegorealnegoistnienia,nierozstrzygalnejnapodstawie
samegooglądu.
Oczywiścieogląddostarczyćmożetylkostwierdzeńjednostkowych.Abynatemat
fenomenówuzyskaćjakąświedzęogólną,koniecznejestosiągnięciewgląduwistotę.
Sposobemjegoposzukiwaniajestuzmiennianie14różnychcechbadanegofenomenu,co
sprowadzasiędojegowariowania,tzn.przedstawianiasobiejegowariantówróżniących
siępodwzględemowychcech.Pozwalatorozpoznać,któreznichniemogąuleczmia-
niebezwykroczeniaprzezfenomenpozazakresdanegopojęcia.Cechyteokazująsię
11Kant[1960]§7,281.
12Por.Ingarden[1987]t.1,§5,s.34–38;Husserl[1967]§26,s.76–79.
13Zob.Stróżewski[1989]s.80–82;por.Husserl[1967]§§31–32,s.94–101.
14Zob.Stróżewski[1989]s.87;por.Husserl[1985]s.411.