Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Wprowadzeniedoseksualnościczłowieka
53
Homoseksualnośćiinne„odstępstwa”odtejnormypotępianojakoniezgodnez„prawem
naturalnym”,awięcniedość,żepatologiczne,tozłeiszkodliwezmoralnegopunktu
widzenia.Przezdługielatahomoseksualizm-potępianyjakoobjawdegeneracji-wnaj-
lepszymraziebyłuznawanyzachorobępsychiczną,zaśosobyhomoseksualneuznawano
zachorych,którychpowinnosięleczyćdladobraspołecznego.Naznaczeniespołeczne
osóbhomoseksualnychprzybierałoteżformykrańcowe,ażdowięzieniaosóbhomosek-
sualnych,awręczicheksterminacji(nazistowskieNiemcy).CoprawdaAmerykańskie
TowarzystwoPsychiatryczneskreśliłohomoseksualizmzlistychoróbpsychicznych
podkonieclat70.XXwieku,alewwykazieŚwiatowejOrganizacjiZdrowia(WHO)
funkcjonowałwtegotypuzapisachjeszczedolat90.Dziśzarównojegodiagnoza,jak
iocenauległyzmianie.
Współcześnieświatnaukisygnalizujepotrzebęwprowadzenianowychkategorii
wzakresieorientacjiseksualnej.Wskazująnatorównieżorganizacjezajmującesięsek-
sualnościąizdrowiemseksualnym(naprzykładWHO).Obecnietrwajądyskusjenad
wprowadzeniemkolejnejwersjiMiędzynarodowejKlasykacjiChoróbiProblemów
Zdrowotnych(ICD-11),zgodniezktórąaseksualnaorientacjaseksualnaorazautoerotyczna
orientacjaseksualnamogłybystanowićnowekategorieorientacjiseksualnejmieszczące
sięwzakresienormyzdrowotnej.Najprawdopodobniejzostanieteżwprowadzonynowy
rodzajuzależnienia-uzależnienieodseksu.Zmianytesąspowodowanemiędzyinnymi
postępemnaukiibadańorazczynnikamisocjokulturowymi,któresądynamiczneiulegają
zmianomorazprzeobrażeniom,ukazującnowewymiaryludzkiejseksualności.
Nowepodejściewyznaczająteżbadanianadseksualnościąwcyklucałegożycia
człowieka,anietylkopojedynczegookresu(najczęściejdorosłości)orazbadanianad
jakościążyciaseksualnego.Aspektytebyłydotejporypomijane.Niemyślanoosferze
seksualnejwkategoriachzadowoleniadanejosoby,leczuzależnianojąodfunkcji,którąpełni
wżyciuspołecznym,lubteżpoddawanojąmedykalizacjiibiologizacji,czegonajbardziej
widocznymprzykłademjestwPolscespecjalizacjaseksuologiczna,którabyłaodpoczątku
domenąlekarzy-najczęściejginekologówipsychiatrów-specjalnościąautomatycznie
kojarzonązmedycyną.Jesttospecykatypowopolska(Lew-Starowicz2006)izarówno
zpraktycznego,jakipoznawczegopunktuwidzenia-niewłaściwa.Nieuchronniezawęża
bowiempojmowanieseksualności,sprowadzającjądowymiarubiologicznego,medycz-
nego,cielesnego.Skorobowiemseksuolog,zajmującsięseksualnością,maprzygotowanie
główniemedyczneczypsychiatryczne,tomożnastądwywnioskować,żedziedzinajego
badańjestprzedmiotemmedycynyczypsychiatrii.Aprzecieżseksualnośćposiadanie
mniejważnywymiarantropologiczny,egzystencjalny,psychicznyispołeczny.
Obecniemożemyobserwowaćzmianywpodejściudoseksualności.Wświadomo-
ścinietylkoprofesjonalistów,przedstawicieliżnychdyscyplin,aleizwykłychludzi
dokonujesiępodziałnaseksuologięimedycynęseksuologiczną.
Corazczęściejteżosobyprzeżywająceproblemyzwiązanezseksualnościąotrzymują
interdyscyplinarnąpomociwsparcie,anietylkoleczeniefarmakologiczne.Intymność,
potrzebyizachowaniaseksualne,miłość,bliskośćtowarzyszączłowiekowiwkażdym
wymiarzeiwkażdejchwiliżycia,sąnieodłącznąsferąjegofunkcjonowania.Seksualność
zawierajewszystkiewsobie,jestzatempojęciemniezwykleszerokim,zróżnicowanym,
wielowarstwowym,wymagającyminterdyscyplinarnegopodejścia-zarównowsferze
teoretycznej(naprzykładbadańnaukowych),jakipraktycznej(naprzykładporadnictwa
seksuologicznego).