Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jakiniskie,staredomkirobotników.Fabrykipatrzącena„roje
roboczebłyszczącymiwsłońcuwytrzeszczonymioczamiokien”
sąkreowanenatajemniczeizłowrogiebóstwaonieludzkim,
martwymspojrzeniu.
XIV.JĘZYKPOWIEŚCI
JęzykpowieściReymontajestjednymznajbardziejintrygujących
problemówliteraturymłodopolskiej.Jużwśródwspółczesnych
budziłżyweemocje,angażująctakzwolenników,jak
iprzeciwnikówpióraReymonta.StefanŻeromski,chwalącZiemię
obiecanąipostępy,którepisarzczyniłzkażdymutworem,ganił
„obrazynieuramione”i„styltrochęzaniedbany”.MariaRzeuska,
autorkaznakomitejmonografiiChłopów,pisaław1950roku:
NiejednokrotniezarzucanoReymontowiteatralność,przesadę,
nieproporcjonalniewielkąpatetyczność,anawetbrakkulturypisarskiej
–trudnozaprzeczyć,żeczasamisłusznie[64].
RównocześniejednakstylwłaśniezapewniłReymontowi
popularnośćwśródrzeszczytelnikównacałymświecie,atakże
wyjątkowezainteresowaniekrytykówliterackich.Tychpierwszych
pociągałbardziejbarwnymjęzykiembohaterów,żywościądialogu,
rzeczowościąnarracji,tychdrugichzaśintrygowałpodskórnym
napięciemidynamikąobrazowania,plastykąopisów.Tenpodział
literackichsympatiiodzwierciedlapewienznamiennyrys
Reymontowskiegostylu:jegowewnętrznąniejednolitość.Owo
zróżnicowanieopisywaliiwnikliwieanalizowalim.in.Maria
RzeuskaiKazimierzWyka.Rzeuskawskazaładwietendencje
widocznewstylistyceChłopów:zjednejstrony,będzie
toumiarkowanyobiektywizmwywodzącysięztradycjirealizmu,
zdrugiej–emocjonalnymaksymalizmbliskiliterackimgustom
naturalizmuorazmodernizmu.PodziałzaproponowanyprzezWykę
