Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Etiopatogeneza.Najczęściejjesttozakażeniezewnątrzpochodnemieszane-
gronkowcowo-paciorkowcowe.Wrotamizakażeniamikrourazyskóry.Niekiedyza-
każenieszerzysięzbłonśluzowych.Infekcjamożerozwijaćsięwtórniewobrębie
ogniskchoróbskóryprzebiegającychzeświądem.Mówimywtedy,żejesttozliszajco-
wacenie(impetiginisatio).
Obrazklinicznyiprzebieg.topowierzchowne(podrogowe),ropnepęche-
rze,którychpokrywyszybkopękają,awydzielinazasychawmiodowożółtestrupy
(ryc.1).Najczęściejzmianyumiejscowionewokolicyustinosa.Nowewykwitypo-
wstająwwynikusamozaszczepiania.Chorobarozpoczynasięnagle,trwakilka-,kilka-
naściedni,zmianyustępująbezbliznowacenia.Nietowarzysząimobjawyogólneani
dolegliwościpodmiotowe.
Ryc.1.Impetigovulgariszmianyrozległe.Bardzocharakterystycznenawarstwieniamiodowo-
żółtychstrupów.
Badaniadiagnostyczne.Rozpoznanieustalasięnapodstawieobrazukliniczne-
go.Jeżelizakażenieszerzysięwkonkretnymśrodowisku,tonależywykonaćbadania
bakteriologiczne.
Różnicowanie.Ważnejestustalenie,czyjesttozakażeniepierwotne,czywtór-
ne,tzn.wikłająceistniejącąchorobęskóry.Zmianyzlokalizowanewkątachustnależy
różnicowaćzzajadamidrożdżakowymi(patrzstr.46).
Leczenie.Wwiększościprzypadkówstosujesięleczeniemiejscowe-aerozole
lubmaścizantybiotykami(neomycyna,mupirocyna)lubśrodkamiodkażającymi
(chlorheksydyna,wioform).Obecniezalecasięstosowaniepreparatówzawierają-
cychkwasfusydowy,którydziałanawiększośćszczepówgronkowców.Gdychoroba
dotyczywiększychgrup,możebyćrozważaneleczenieogólneantybiotykami(ma-
krolidy,penicylinypółsyntetyczne).
16