Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
WprowadzeniewXXwiekumedycznychsystemówklasykacjiorazkryteriówdia-
gnostycznychrozpoznawaniazaburzeńpsychicznych(ICD,DSM)przyczyniłosiędo
częstegorozpoznawaniawspółwystępowaniakilkuzaburzeńpsychicznychczyzabu-
rzeńrozwojuutejsamejosoby(Żechowskiiwsp.,2007).Wynikatozfaktu,żekla-
sykacjeteopierająsięnapodejściukategorialnym,którezakładajakościowążnicę
pomiędzyzachowaniamizaburzonymiiprawidłowymi.Tworzenieklaszaburzeńwy-
magaarbitralnegookreślenia,którezachowaniaiprzyjakimnasileniuuznajesięzaob-
jawy.Efektemjesttworzenieniezależnychlistobjawówdlaposzczególnychzaburzeń,
jednakżejedenitensamsymptommożeznaleźćsięnakilkutakichlistach(Cierpiał-
kowskaiSęk,2005).Szczególnieczęstejesttowwypadkuklasykacjidotyczących
problemówdzieciimłodzieży,zewzględunarozwojowązmiennośćzachowań.Przy-
kłademsłużątuzachowaniaimpulsywnecechującezarównozespołynadpobudliwości
psychoruchowej,jakizaburzeniazachowania.Problemysąjednakbardziejnasilone.
Mimożenajnowszeedycjeklasykacjimedycznych,czyliICD-10(WHO,1992)oraz
DSM-IV-TR(APA,2000),sązbliżone,tożniąsięistotniewsposobiepostrzega-
niaprawidłowościwspółwystępowanianadpobudliwościizachowańagresywnych.
ZgodniezpodejściemprezentowanymwDSM-IV-TRzespółnadpobudliwościpsy-
choruchowejzdecytemuwagi(ADHD)izaburzeniaopozycyjno-buntownicze
lubzaburzeniazachowania(ODD/CD)toniezależne,choćczęstowspółwystępujące
jednostkinozologiczne.ZkoleiwICD-10opisanajestniezależnajednostkahiperki-
netycznezaburzeniazachowaniałączącasymptomyobujednostek,tworzącnową
jakość.Takarelatywnośćkryteriówdiagnostycznychpowoduje,żeproblemrealności
samegozjawiskawspółwystępowaniapowracaniemalzakażdymrazem,gdyomawia-
nesądenicjeposzczególnychzaburzeńpsychicznychczyzaburzeńrozwojulubgdy
próbujesięnakreślićramyiwyraźnegraniceoddzielającefunkcjonowanieprawidłowe
odzaburzonego.
Pomimotrwającychdyskusjinatematpodłożaizakresuwspółwystępowaniajestono
udokumentowanezarównoempirycznie,jakiepidemiologicznie.Przeprowadzonaprzez
ŚwiatowąOrganizacjęZdrowia(WHO,2000)analizadanychzeświatawskazała,że
bliskojednatrzeciaosób,uktórychkiedykolwiekzdiagnozowanoproblemypsychiczne,
cierpiałazpowodukilkujednostekchorobowych.Wodniesieniudodzieciimłodzieży
jesttozjawiskonatylepowszechne,żeuznajesię,iżwspółwystępowaniezaburzeńroz-
wojustanowiraczejzasadęniżwyjątek(NottelmanniJensen,1995).
PrawidłowośćtajestbardzowyraźniezaznaczonawprzypadkudysleksjiiADHD
(Pennington,McGrathiwsp.,2009).Obatezaburzeniacechujeszerokiespektrumobja-
wów,którychpodłożemjestspecycznaścieżkarozwojuośrodkowegoukładunerwowe-
go,związanazpierwotnymi,genetycznymiczyorganicznymiuwarunkowaniami,która
skutkujedecytamiwzakresieposzczególnychprocesówpoznawczych.Związekproble-
mówpoznawczychdzieckazjegofunkcjonowaniemwśrodowiskunietylkoszkolnym,
lecztakżerodzinnymirówieśniczymspowodował,żezagadnieniemtymzainteresowali
sięspecjaliścizarównozzakresupsychologiiwychowawczejiklinicznej,jakipsycho-
patologii,psychiatriidziecięcejorazneuropsychologiirozwoju.Właśnieperspektywa
neuropsychologicznazostałaprzyjętajakowiodącawmojejpracy.Takirodzajpodejścia
10
metodologicznegozwiązanyjestzeszczególnymuwzględnianiemrolidynamikizmian