Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Art.1
Częśćogólna
posse);pozostawiasięjednostcepełnąswobodęwsferzemyśliiprzeżyćzewnętrznych
(cogitationispoenamnemopatitur);nienormujesięprzejawówegzystencjiczłowieka,nad
którymizprzyczynobiektywnychniejestonwstaniezapanować.Dwaostatniezwy-
mienionychprzykładowowstępnychwarunkównormowaniawkarnistyceszczególnie
eksponowane.Prezentujesięjetradycyjniejakowarunkiuznaniaokreślonegoprzejawu
egzystencjiczłowiekazajegoczyn(atymsamymmożliwąpodstawęodpowiedzialności
karnej).
20.Zestawznamiontypuczynuzabronionegomożebyćinconcretoróżny.Wkażdymwy-
padkuówzestawobejmujeconajmniejznamionatzw.stronyprzedmiotowej,określające
podmiotczynuzabronionegoorazczynnośćsprawczą(znamięczasownikowe,znamię
czynnościowe),atakżeznamiętzw.stronypodmiotowej,określającenastawienieintelek-
tualno-wolicjonalnesprawcy(umyślność,nieumyślnośćalboichkombinacja).
21.Wliteraturzeprzedmiotuproponujesięrozmaitekryteriapodziałulubtypologiiprze-
stępstwiichtypów.Ichpraktyczneznaczeniejestróżne.Największeznaczeniemają
zoczywistychwzględówkryteriaustawowe(np.kryteriumpodziałuogółuprzestępstwna
zbrodnieorazwystępki-zob.art.7§2k.k.;kryteriumumyślnościrozgraniczająceprze-
stępstwaumyślneodnieumyślnych-zob.art.9§1k.k.).
22.Zpraktycznegopunktuwidzeniaistotnyjestm.in.podziałprzestępstwiichtypówna
przestępstwaskutkowe(materialne)orazbezskutkowe(formalne).Mianemprzestęp-
stwaskutkowegookreślasięprzestępstwo,któregozespółznamionobejmujetakżeznamię
skutku,tj.opisjakiejśzmianywotaczającejnasrzeczywistościwnajszerszymrozumieniu
tegosłowa,pojmowanejjakokonsekwencjazachowaniasprawcywypełniającegoznamię
czynnościowe.Mianemzaśprzestępstwabezskutkowegookreślasięprzestępstwo,wktó-
regozespoleznamionznamieniaskutkuniema.Punktemodniesieniajesttuspecyficzne,
techniczno-prawneznaczenieokreślenianskutek”
,mianowicieznaczenie,wjakimużyto
gowprzepisachKodeksukarnego(zob.art.2,art.101§3).Wznamieniuskutkumożezo-
staćstypizowanadowolnazmianawukładzieświata(zob.np.W
.Wolter,Naukaoprzestęp-
stwie,Warszawa1973,s.65).Redagującprzepisytypizująceprzestępstwaskutkowe,używa
sięczasowników,którewskazująnaistnienieokreślonegozwiązkumiędzytzw.czynnością
sprawcząazmianąwświeciestypizowanąwznamieniuskutku,tj.związkuuzasadniające-
gopojmowanietejdrugiejjakokonsekwencjipierwszej(więcejnatematsposobówstatu-
owaniawtekścieprawnymskutkowychtypówprzestępstwzob.R.Sarkowicz,Wyrażanie
przyczynowościwtekścieprawnym(naprzykładziekodeksukarnegoz1969r.),Kraków
1989,s.39in.).Wpolszczyźnienajbardziejpodstawowyminajbardziejuniwersalnym
czasownikiemtegorodzajujestczasowniknpowodować”
.Opróczniegowprzepisachty-
pizującychprzestępstwaskutkoweużywasiętakżeczasownikówbliskoznacznychwzglę-
demczasownikanpowodować”(np.ndoprowadzać(do)”
,nsprowadzać”
,nwywoływać”)
orazinnychczasownikówzawierającychwswejstrukturzegłębokiejskładniksemantycz-
nynpowodować»(np.nniszczyć”
,nuszkadzać”
,npozbawiać”
,nudaremniać”
,nograniczać”).
Częstotzw.znamionaczasownikowemajątucharakterblankietowy,nieopisujążadnego
konkretnegotypuzachowaniaczłowieka,wskazująjedynienapewienzwiązekjęzykowo
nieokreślonejczynnościsprawczejzeskutkiemoznaczonymprzezdopełnieniebliższe
(np.npowodujeśmierćczłowieka”).
42
JarosławMajewski