Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
Teoretycznepodstawypracy
nauczania,potrzebąstymulowaniaaktywnościedukacyjnej,mobilizowania
kadrypedagogicznej,konstruktywistycznegoaktywizowaniauczącychsię,
atakżerespektowaniawtokukształceniaobiektywizmu,podmiotowości
iindywidualizacji(którestałysięnadrzędnymiwartościamiwspółczesnej
pedagogiki),przyjednoczesnychwciążpostępującychwielowymiarowych
zróżnicowaniachśrodowiskuczącychsię,wykraczałopozamożliwościcen-
tralnegozarządzaniaoświatą.Koniecznebyłostworzeniemodelukierowania
szkolnictwem,którybyłbywyrazemskutecznej,orientacyjnejsynergiizza-
sobamiwejściowymi,wyjściowymiorazzsamymprocesemedukacyjnym,
jegoprzebiegiem,kontekstamiizróżnicowanymiuwarunkowaniami.
Zarządzanieinstytucjamiszkolnymiwymagałoporzuceniaunifkujących
dyrektywiwytycznychnarzeczróżnicowaniaiindywidualizacjiaktywności
decyzyjnej,takabypodjętedziałaniawpełniuwzględniałyzasobyimoż-
liwościposzczególnychszkół,atakżespecyfkęśrodowiskową,aspekty
ekonomiczneikontekstyspołeczne,warunkująceichlokalnefunkcjonowanie.
Charakterystycznedlacentralniezarządzanejoświatyrozwiązania„dobredla
wszystkich”niezawszeoznaczaływymiernekorzyścidlaposzczególnych
szkół,ichuczniówispołeczności,adysproporcjewarunkówpanującychwśro-
dowiskachlokalnychuniemożliwiaływyznaczeniejednego,uogólnionego
kierunkudziałańprojakościowych.Jakośćkształceniawdanejszkoleija-
kośćjejpracyzależąodwieluaspektów,którychniedasięjednoznacznie
iobiektywnieuogólnićnatlepozostałychinstytucjiiplacówekoświatowych
36
.
Troskaojakośćedukacji,któranaprzełomiewiekówXXiXXIstała
sięnietylkonadrzędnymcelempolitykioświatowej
37
,alerównieżjednym
znajczęściejporuszanychinajistotniejszychprzedmiotówpedagogicznych
dyskursówpoświęconychproblemomkształcenia,generowałakonieczność
modyfkacjidotychczasowychstruktursystemuoświaty,azarazemdokonania
zmianwzakresiezarządzaniaifunkcjonowaniajegojednostek.
Przeobrażenia,jakiedokonująsięwewspółczesnychsystemachoświaty,
skupionesąwokółzjawiskadecentralizacji,obejmującejswymzakresem
zarównohierarchicznądotychczasoświatowąstrukturęorganizacyjną,jak
izarządzaniejejposzczególnymijednostkami.Wnajprostszymdefnicyj
-
nymujęciudecentralizacjęmożnaokreślićmianemprocesupolegającego
na„przekazywaniuprzezcentralneośrodkikierowniczeorganizacjipań-
stwakompetencjidecyzyjnychośrodkomniższegoszczebla”
38
.Przeniesienie
kompetencjiiuprawnieńocharakterzedecyzyjnymimplikujezmianępod-
miotówodpowiedzialnychzarealizacjęzadańpublicznych.Wśródskutków
procesudecentralizacjinapłaszczyźnieoświatyBogusławŚliwerskiwymienia
36Tamże,s.136.
37Tamże,s.121.
38A.Antoszewski,R.Herbut,Leksykonpolitologii,WydawnictwoAlta2,Wrocław2002,
s.56.
