Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
9
procesu,jakimjestprzetwarzaniesygnałustosowanegoprzezmózgipotrzebnego
dorozpoznaniazapachu[3].
Wliteraturzedotyczącejzkoleiteoriiwibracyjnejpojawiająsięnajczęściej
dwanazwiska:G.M.DysonaiR.H.Wrighta[144].Ogólnierzeczbiorąc,teoriata
rozwinęłasięwoparciuospektroskopięwpodczerwieniiwidmaramanowskie.
SamWrightpiszeoteoriiwibracyjnejDysona[144].„Upodstawtejteoriileży
spostrzeżenie,żewwidmachoscylacyjno-rotacyjnychpachnącychzwiązków
występującharakterystycznepasmaabsorpcji(częstościosmiczne,liczbyfalowe
zzakresu50–500cm–1).Założono,żedecydujetoomożliwościpobudzania
cząsteczekreceptorówbiałkowych,sprzyjającejlokalnejdepolaryzacjibłony.
Potwierdzeniemtejhipotezyjestpodobieństwozapachusiarkowodoruitioli
dozapachuborowodorów.Grupy–SHi–BHmająjednakoweczęstościdrgań
charakterystycznych”[85,s.15–16].Jednaktakżeitutajmożnaznaleźćprzypadki,
któreprzeczątejteorii,np.enancjomery1optycznecharakteryzująsięróżnym
zapachem,chociażposiadająjednakowewidmawpodczerwieni(enancjomery
karwonuocharakterystycznymzapachuolejkukminkowego(+)karwoniolejku
miętykędzierzawej(-)karwon.
CH
3
O
CH
3
O
C
CH
2
H
3C
(+)karwon
C
H
2C
CH
3
(–)karwon
Wnajnowszejliteraturzezamieszczanesąrelacjezprowadzonychobecnie
badańwykorzystującychnowoczesnemetodygenetykimolekularnej[66],np.
modelsieciowyG.Laurenta,wedługktóregomolekułyzapachowewywołują
oscylacyjnefaleaktywnościwsieciachneuronów,niemazaśaktywnościpoje-
dynczychkłębków.JakpiszeT.Jezierski[66]zaP.Nefem[100],każdyodrębny
zapachaktywujeróżnąsekwencjęwzorówprzestrzennychok.100neuronów
projekcyjnychiczasowąsekwencjękolejnościwyładowańwdynamicznym
zespoleprzejściowozsynchronizowanychneuronów.Synchronizacjaneuronów
zależyodinterakcjihamującychwewnątrzsiecineuronówwęchowychidlatego
dajepodstawędoprzyjęciakomórkowegokomponentuwkodowaniuianalizo-
waniuzapachuwmózgu[66,100].Innymodeltomodelgenetyczny,opracowany
1Enancjomerysątolustrzaneodbicia[122].
