Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
36
ŚWIATRZECZY.ZARYSANTROPOLOGICZNY
Niematutajwprawdziemiejscanareferowanietejpracy,warto
jednakpodkreślić,żeTokarska-Bakirwprowadzapewnenowe
jakościzarównopostronieteorii,jakimetodologii,ajejustalenia
mająpewneznaczenierównieżdlaantropologicznejteoriikultury
materialnej.Pokrótcetylkomożnapowiedzieć,wskazanapraca
jestbardzodobrymprzykłademzastosowanianowegonagruncie
polskiejantropologiipodejściadostarejproblematyki.Posługując
sięGadamerowskąkategorią„nierozróżnialności”,autorkatropi
ontologięarchaicznąrozproszonąniejakowróżnychprzejawach
wiaryreligijnej.Kategoriętęrozszerzajednakwstosunkudopoję-
ciaGadamerowskiego,traktującjąjako„grę,rozgrywającąsiępo-
międzyrzeczą,jejreprezentacjąkulturową(obraz,język,pismo)
ijejodzwierciedleniemwumyślewidza/czytelnika,dziękiktórej
zacierasięrozróżnieniemiędzyprezentacjąitym,coprezentowa-
ne”(Tokarska-Bakir2000:39).Lekturapracynasuwajednakre-
fleksjęnatematpotrzebyposzukiwaniaowejontologiiarchaicznej
–naraziepozostańmyprzytymokreśleniu–takżewżyciuco-
dziennym,kulturzepopularnej,plastyce,filmie,literaturze,prasie,
reklamie,modzie,polityce,konsumpcjiitakdalej,słowem–win-
nychniżkulturareligijnaprzejawachsposobówżycia.Sątosfery
wciążczekającenabadaniaantropologiczne–autorkanapomyka
jedynieomożliwościtakicheksploracji.
Pozostającjeszczeprzezchwilęprzydylematachterminolo-
gicznych,jeśliuznalibyśmyzasadnośćposługiwaniasiępojęciem
archaiczności,topojawiajednakniecałkiemoczywistakwestia
skupieniasięprzezautorkęnaporządkuontologii(„życie”Geer-
tza),przyrównoczesnymwyłączeniuporządkuepistemologii
(„logika”Geertza),adokładniej–racjonalności,wrozumieniu
raczejstanowieniapewnegoporządkurzeczywistości,niżjedynie
jegoprzyjmowania.SamaTokarska-Bakirzdajesięwkraczaćrów-
nieżwtenwymiarzagadnienia,gdypisze:„Obcowaćzmitemto
nietyleanalizowaćirozumieć,ileulegającsileopowieści,podda-
jącsięjejrytmowi,półtworzyćją,półpowtarzać”(Tokarska-Bakir
2000:392).Wskazujetutajwprawdzietylkonanarracjęmityczną,
rzeczodnosisięwszakdowszelkichpostacipraktykkulturowych.
Cośzupełnieinnegojesttutajjednakważniejsze,mianowicieowa
syntezażyciailogiki,powtarzaniaitworzenia,ontologiiiepiste-
mologii.
