Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wyjaśnia,żenietrzebadziewczątprzekupywać,byskłonić
jedouległości,wystarczyuprosić(I84);kolejnatłumaczy,
żeoddałasięchłopcuzmiłości,więcniemapowodów,bytego
żałować,ikończyswąpieśńśmiałymprzesłaniem(I83,w.36–41):
Każdejradzę,aniezdradzę,niechsięniedroży,
Ktomiłujeacałuje,tonaszaBoży.
Bądźcieżpowolne,dzieweczki,
Amiłujcieparobeczki,
Naszetożniwo
Byłojakżywo.
Przemawiającżeńskimgłosem,autorzręcznieprojektuje
pożądanąprzezmężczyznpanieńskąpostawę.Tegotypuprzeboje
staleczytane,słuchaneiśpiewanewkońcusprawiały,żemłode
odbiorczynieidentyfikowałysięzbohaterkami,przekonującsię
doichracji.Nicdziwnego,właśnietedziewczęceutworyprzez
drukowaneantologiezostaływypromowanenanajwiększeszlagiery
Morsztyna.
Wswymdorobkumelicznympoetamateżinneznaczące
dokonania.Jegozasługąbyłoprzeszczepienienagruntpolski
serenady,romańskiejpieśnimiłosnejśpiewanejnocąpod
panieńskimoknem.Przekładającw1566rokudzieło
BaldassarreCastiglionego,ŁukaszGórnickizawłoskimoryginałem
opisałtakiezaloty:
Aniemożesięnigdyocucićwnocy,abyniesłyszała
wymyślonejmuzyki,lamentliwychpiosnekzrozkazania
onego,którywzdychając,takgwałtownąboleśćserdeczną
pokazuje.
Wewstępiedotłumaczeniawprostjednakzaznaczył,
żetepołudniowezwyczajewPolscenieznane:„Unaszoknanie
miłują”[94].Pierwszymświadectwemzadomowieniasię
podokiennychkonkurówwnadwiślańskichmiastachjestpóźniejsza
oczterydekadywzmiankawŚwiatowejRozkoszy,gdziewśród
zalotnychpraktykwymieniłMorsztynrównieżnastępującą(II10,
w.17–18):