Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
TOMOGRAFIAKOMPUTEROWA
JerzyWalecki,MariuszI.Furmanek,TomaszBulski,MichałAdamczyk
Tomografiakomputerowa(TK)odgrywawneurora-
diologiirolęszczególną–byłapierwsząważnąmetodą
diagnostycznąumożliwiającąbezpośrednieobrazowa-
nieośrodkowegoukładunerwowegoinadaltakąpozo-
staje.Prawdziwymprzełomemtechnologicznymbyło
wprowadzenienapoczątkulat90.ubiegłegowieku
tomografówspiralnych,anastępniepierwszychsyste-
mówwielorzędowych.Wkolejnychlatachwprowa-
dzano8-,16-,32-,40-rzędowesystemy,najnowszesą
64-,128-i320-rzędowe.
Pomimorozwojuinnychmetodobrazowych(MR,
SPECTiPET)TKwwieluprzypadkachpozostajeba-
daniempierwszegorzutu,awpewnychgrupachwska-
zańjestwciążmetodązwyboru(urazy,obrazowanie
strukturkostnych).
WspiralnychaparatachTKuzyskiwanyjestskan
objętościowypowstającydziękisprzężeniuemisjilam-
pyiobrotuukładulampa–detektorzciągłymprzesu-
wemstołu.Otrzymywanywtensposóbzbiórdanych
zawierainformacjeocałejbadanejobjętościwżąda-
nymzakresie.Obrazywarstwpowstająwwyniku
wtórnejrekonstrukcjiprzyużyciualgorytmówinter-
polacyjnych(LI–linearinterpolation)wykorzystują-
cychdanezpełnegoobrotu–360°LIbądźjedynie
zjegopołowy–180°LI.
Efektywnagrubośćrekonstruowanejwarstwy
uzależnionajestodwspółczynnikaskokuikolimacji.
Dziękizastosowaniuodpowiednichwartościtychpa-
rametrówstajesięmożliweuzyskanieprzekrojów
wdowolnejczęścibadanejobjętościowybranymstop-
niunakładaniasięwarstw,cozwiększaznaczniemoż-
liwościdiagnostyczneipozwalauzyskaćefektywne
rekonstrukcje3D.
Wydłużeniezakresubadania(np.kręgosłup)wy-
magazwiększeniawspółczynnikaskokubądźposze-
rzeniakolimacji,copowodujewzrostpoziomuszumu
wwarstwachotejsamejgrubościbądź–odpowiednio
–uzyskaniegrubszychwarstwizmniejszenierozdziel-
czościwosiz.Naprzykładgrubośćwarstwywzrasta
dookoło130%szerokościkolimacji,jeżeliwspółczyn-
nikskokuzostaniezwiększonyz1do2przyzastoso-
waniu180°LI.Rekonstrukcjegrubszychwarstwmogą
powodowaćartefakty,np.strukturtylnejjamyczaszki.
Podstawowepojęciastosowanewtomografiispi-
ralnej:
Kolimacjawiązkipromieniowania–szerokość
(wwymiarzez)wiązkipromieniowaniapadającej
nadetektory.
Grubośćwarstwy–szerokośćrzędulubrzędów
detektorówwykorzystywanychdorekonstrukcji
obrazujednejwarstwy.
Przesuwstołu–odległość,jakąpokonujewwy-
miarzezwybranypunktstołupodczasjednegoob-
rotulampy.
Czasobrotu–czasjednegopełnego(360°)obrotu
lampy(lubukładulampa–detektory).
Współczynnikskoku(skokśruby,pitch)–stosu-
nekprzesuwustołudokolimacjiwiązki.Wsyste-
machspiralnychwielorzędowychstosowanejest
takżepojęcie„objętościowego”współczynnika
skokuodpowiadającegostosunkowiprzesuwu
stołudoszerokościrzędu(rzędów)detektorów
wykorzystywanychdotworzeniaobrazujednej
warstwy.Większewartościwspółczynnikaskoku
powodująmniejsząrozdzielczośćwkierunku
z,krótszyczasakwizycji(przyustalonymzakresie
badania)orazmniejsządawkę.
Odstęprekonstrukcji–odległośćwwymiarze
zmiędzyodpowiadającymisobiepunktamikolej-
nychrekonstruowanychwarstwpoprzecznych.
Wprzypadkukiedyodstęprekonstrukcjiwynosi
tylesamocogrubośćwarstwy,rekonstruowanesą
obrazywarstwprzylegającychdosiebie.Zastoso-
wanieodstępurekonstrukcjimniejszegoodgrubo-
ściwarstwypozwalauzyskaćrekonstrukcjeobra-
zówwarstwczęściowonakładającychsięnasiebie.
Poleskanowania–określanejestśrednicąobszaru
(wpłaszczyźniexy)omiatanegowiązkąpromie-
niowaniapadającegonadetektory,zktórychzbie-
ranesądane.Rekonstrukcjaobrazumożliwajest
wyłączniewobszarzeobjętympolemskanowania.
Polewidzenia–określanejestśrednicąrekonstru-
owanegoobrazu(wpłaszczyźniexy).Wprzypad-
kupozycjonowaniapolawidzeniawczęścilub
wcałościpozapolemskanowaniarekonstruowany
obrazbędziepozbawionydanejczęści.
3
