Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.22.Wysokapiłka
33
1.21.Łapaniewysokowybitejpiłki
Gdywysokowybitapiłkauderzawpolezewnętrz-
ne,skądgraczstojącywtymrejoniewie,gdziepo-
winienbyć,żebyzłapać?Graczstojącywpolu
zewnętrznymmożepobiecdowłaściwegomiejsca
iczekaćnapiłkęlubpobieczwymierzonąszyb-
kościąidotrzećdowłaściwegopunktudokładnie
wtedy,gdydolecitampiłka.Niezależnieodme-
tody,doświadczeniewgrzewpewnościąpomoże,
aleczyruchpiłkikryjejakieśwskazówkidlagra-
cza?
NaprzykładdoświadczonygraczRobertWe-
instockzOberlinCollegerelacjonuje,jakBabe
RuthodebrałkiedyśwysokąpiłkęodJimmy’ego
FoxxazPhiladelphiaAthletics.Ruthczekałda-
lekowlewympolu,oczekującwysokiejpiłkiod
Foxxa,leczFoxxuderzyłpiłkętak,żepolecia-
ławysokoiniedaleko.GdytylkoRuthusłyszał
dźwiękuderzenia,pobiegłdokładniewokreślone
miejscenapolu,poczekał,anastępniezłapałpiłkę
wrękawicę.
Odpowiedź
Chociażgracznapoluzewnętrznym
możekorzystaćzwieluwskazówek,abyzłapać
wysokąpiłkę,ważnewydająsięjednakdwakąty.
Jedentokątpionowyα,podktórympiłkaporusza
sięwpoluwidzeniagracza,gdywędrujezpolaze-
wnętrznego(rys.1.6a).Jeśligraczjestjużwmiej-
scuwłaściwymdozłapaniapiłki,tenkątzwiększa
się,alewmalejącymtempie(najpierwgwałtowa-
niewzrasta,apotemwzrastawolniej).Jeśligracz
byłzbytblisko(imusiałsięcofnąć),kątpionowy
wzrósłwnarastającymtempie;jeśligraczbyłzbyt
daleko(imusiałposunąćsiędoprzodu),kątpiono-
wynajpierwwzrósł,apotemzacząłmaleć.Gracz
wiezdoświadczenia,żemusibyćwruchudopóki
-wdalszejczęścilotupiłki-przyrostkątapiono-
wegoniezaczniemaleć.
Innyważnykątodgrywarolę,gdypiłkajest
wybijanawlewąlubwprawąstronęgracza.Gdy
piłkaprzemieszczasięwstronępolazewnętrzne-
go,graczwidzipodpoziomymkątemθ(rys.
1.6b).Graczbiegnietak,abytenkątrósłwstałym
tempie.Dziękitemudobiegadowłaściwegopunk-
tułapaniawdośćstałymtempie,zamiastpędzić
wostatniejsekundzie.Abytorobićdobrze,po-
trzebnajestwprawa,leczmusitobyćtakżenatu-
ralne,ponieważpsy,którełapiąlatającedyskiFris-
beewpysk,robiątotakąsamąmetodą(cowykaza-
łyprzyczepionedonichkamerywideo).
uderzenie
(a)
α
złapanie
uderzenie
(b)
θ
gracz
drużyny
atakującej
złapanie
Rysunek1.6.Torlotupiłki:(a)widokzboku;(b)widok
zgóry
KRÓTKAHISTORIA
1.22.Wysokapiłka
Wsierpniu1938r.FrankiePytlakiHankHelf-
dwóchłapaczyzClevelandIndians-postanowili
pobićrekordświatawłapaniunajdalejrzuconej
piłkibaseballowej.Podczasgdyoniczekalinapo-
ziomieulicykołoTerminalTowerwCleveland,
KenKeltner-trzecigraczbazowy-byłgotowydo
rzucaniapiłekzdachubudynkuowysokościokoło
213metrów.Poprzednirekord,równy170m,zo-
stałustanowionywroku1908przezdwóchłapaczy
zinnejdrużyny,którzyłapalipiłkibaseballowe
rzucanezPomnikaWaszyngtonawWaszyngtonie.
Keltnerniemógłwidziećswoichkolegów
zdrużynynaulicyirzucałpiłkinaoślep.Pytlak
iHelfmielinasobiestalowehełmy,abychronićsię
przedurazamispowodowanymlecącymipiłkami,
któreosiągałyszybkościokoło225km/h.Helfzła-
pałpierwsząpiłkę,zapewniajączuśmiechem,żeto
niebyłotakietrudne,alepięćnastępnychpiłekdla
Pytlakajużnieudałosięzłapać.Jednaodbiłasię
nawysokość13.piętraizostałachwyconaprzez
sierżantapolicjipojejtrzecimodbiciu.Przyszóstej
próbiePytlakzłapałpiłkęiprzyczyniłsiędousta-
nowieniarekordu.
RokpóźniejJoeSprinzzSanFranciscoBase-
ballClubpróbowałzłapaćpiłkębaseballowąrzu-
conązmałegosterowcazwysokościokoło244
metrów.(Wniektórychraportachtwierdzono,że
piłkaspadłazwiększejwysokości).Przypiątej
próbiemiałpiłkęwswojejrękawicy,aleuderzenie
skierowałorękęirękawicętak,żepiłkapoleciała