Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
egzotycznym”idefiniujejako„przodowaniewrzeczach
religijnychjednostekmniejlubwięcejanormalnychpod
względempsychicznym”[6].Wprowadzającpojęcie
„demonów”,określajejako„wszystkiepróczbóstw
istotyczłekokształtne”,a„istotypółdemoniczne”
(doktórychzaliczaupiory)umieszczawnieokreślonej
„przestrzenidzielącejdemonyodludzi”.Choćtrafnie
dodaje,żeistotyte„pozostająwścisłymzwiązku
zokreślonymiludźmiczyzichduszami”,towkrótce
upioryzostająnazwane„tworamiwyobraźni”,
„zjawami”,„potworami”,azagłównąichcechęzostaje
uznany„posępnymotywwysysaniakrwi”–cojest
niczymwięcej,jakprzyjęciemliterackiegostereotypu
(choćmimochodemMoszyńskidodaje,żewwielu
miejscachten„posępnymotyw”wcaleniewystępuje).
Wreszcieuznaje,że„niemalwszystko,cokolwiek
Słowianieprawią[...]owampirachwzgl.upiorach
tchniebezgranicznądzikością”[7].Trudnozpunktu
widzeniadzisiejszejhumanistykibezkrytycznieuznawać
autorytetpracy,któraposługujesięcałkowicie
anachronicznym,kolonialno-oświeceniowympojęciem
„dzikości”.Podążajączafałszywymtropemzwiązanym
zwampirycznymwypijaniemkrwi,Moszyńskiproponuje
(choćostrożnie)wyprowadzenieetymologiiupiora
odsłówznaczących„wydęty”–’wypełnionykrwią‘.
Następniewpadawpułapkętoponomastyki,pisząc
–„podLublinemużywasię,jaktowiemydowodnie,
wyrazu«wąpierz»”–niewiemytegodowodnie:
„wąpierz”jestsłowemnajpewniejzmyślonymlub
ukutymodliterackiegowampiradopierowXXwieku,
nieodnotowujągożadnewcześniejszeprace
etnograficzne[8].Moszyńskijednakodtego
hapax
legomenon
urabiaetymologięwsiWąpierskiWąpielsk
(wpobliżuleżyteżwieśStrzygi),zwracarównież
uwagę,żepodPoznaniemjestłąkazwanaWąpierz.
Wkonsekwencjidochodzidowniosku,żetoślad
