Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
skupieniesięnaźródłach,zwłaszczatychdotychczas
ignorowanych,aprzytymzdystansowaniesię(choć
bezlekceważenia)dodużejczęścidotychczasowego
stanubadań.Pokorawobecprzekazuźródłowego
wymagacałkowitegoporzuceniapróbracjonalizacji
upioryzmuiobjaśnianiagomasowąhisterią,
przedwczesnymipochówkami,fenomenami
fizjologicznymi,psychicznymiczymedycznymi,
conotoryczniezdarzasięwopracowaniach
dotyczącychwampiryzmu.Choćczęstoredukuję
upioryzmdopojęcia„wierzenia”,podkreślićnależy,
żeludziewidzieliupiory,walczyliznimi,umieralizich
powodu,awreszciewiedzieli,żesaminimisą.Mieli
świadomośćichistnieniainiebyłatokwestia
wyłączniewiary,aczęstoindywidualnegolub
zbiorowegodoświadczenia.Kolejnąsprawąjest
rezygnacjazezbytdalekoidącejkomparatystyki,która
każdyodległykulturowoichronologiczniemotyw,
związanynaprzykładzpiciemkrwilubpośmiertną
aktywnością,pozwalasklasyfikowaćjako
„wampiryzm”.Uważamjązapułapkę,wktórączęsto
wpadająerudycyjnerozważaniaantropologiczne.
Podobnietraktujęszeregnaukowychwytrychów,
zajakieuznajęposzukiwaniarytuałówprzejścia,
monomituczytriadDumézila–przyniewielkimwysiłku
dasięjeodnaleźćwdowolnejnarracji,alewnioski
pozostanąjałowe.Wreszciepomijamniewątpliwie
bogateiatrakcyjnezagadnienie„pochówków
atypowych”,pozostawiającjespecjalistomzdziedziny
archeologii[4]znadzieją,żemateriałzaprezentowany
wtejksiążceokażesięprzydatnywichbadaniach.
Upiorytraktujęzatemniejakodemonicznekuriozum
zprzeszłości,aludzi.Ludzi,którzynierzadkorodzilisię
upiorami,przyjmowalifatalistycznieswójupioryzm,
ukrywającgo,lubprzeciwnie:traktującjakopowołanie,
anawetprofesję.Osobyzażycia,azwłaszcza
