Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
spowszechniałoonoprzezszkolneformułki,wpajające
kultMickiewiczajakonarodowegopoety.Odpoczątku
XIXwiekustosowanojezaśjakopolskiodpowiednik
macphersonowskiego„barda”,natchnionegopoety-
prorokawtypieOsjana.W
Słownikujęzykapolskiego
SamuelaBogumiłaLindego,wydawanymwlatach
1807–1814,czytamy,że„wieszcz”toprzedewszystkim
„wieściroznoszący”,„ogłosicielnowin”,aleteż
„przepowiadaczprzyszłości”,awreszcie
„czarownik”[5].Inietylko,ponieważjakojeden
zodpowiedników„wieszcza”,Lindepodajechorwackie
słowo
vukodlak
oznaczająceupiora-wilkołaka,
źródłosłówgreckiego
vrykolakas
,znanegozTourneforta
iByrona!
Mickiewiczzmarłnacholeręw1855roku,szykując
wStambulepolskieoddziały,któremiaływalczyć
przeciwRosjiwwojniekrymskiej.Wwydanymponad
półwiekupóźniej
Słownikugwarpolskich
Jana
Karłowiczazapisanejestregionalneznaczeniesłowa
„wieszcz”.To„człowiek,którypośmiercimazostać
upiorem”[6].
Systemanaturae
Tournefort,któryopisałgroteskowezajścianawyspie
Mykonos,wswoichpracachbotanicznychskupiałsię
nasystematyceinazewnictwie;zawdzięczamy
muklarownerozgraniczenierodzajuigatunku.Zjego
podręcznikauczyłsięKarolLinneusz,którystworzył
własnysystemklasyfikacjiorganizmów–jedną
zpodstawwspółczesnychnaukbiologicznych.
Porzućmywięcchwiloworomantykówiużywająctego
wspaniałego,aczniedoskonałegonarzędziaoświecenia,
dokonajmymetodologicznegonadużycia:przypatrzmy
sięupiorowiwperspektywietaksonomicznej.
