Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JanChryzostomijegokazaniaożydowskiejpolitei(Wprowadzenie)
ŻydomiHellenom72;PrzeciwkoŻydom,[przypowieść]omiedzianym
wężu73.WskazaniewtytulenaŻydów,jakopodmiotrozprawy
,zapowiada
podjęciektóregośzważnychdylematówchrześcijańsko-judaistycznych
kontrowersji:wykazanieiobronaistotyTrójcyŚwiętej,boskościChrystu-
sa,zwycięskiejsiły(δbVoutg)Chrystusa,czyteżsymbolukrzyża.
Ztrzechwyżejwymienionychpism,zaważnewkontekścieChryzo-
stomowejwizjichrześcijańskiegoświata,uznałemrozprawęPrzeciwko
ŻydomiHellenom.Wykazanie,żeChrystusjestBogiem,napodstawie
licznychoNimproroctw.Dlategojejtłumaczeniewcałościdołączyłem
doniniejszegozbioruprackapłanazAntiochii74.Wprawdziezdarzająsię
sugestie,jesttotekstnieznanegoautora,tojednakrozdziałyod15do
17majązbytwielecechwspólnychzjesiennymikazaniami75,abynie
umieścićcałejrozprawywśródpismChryzostoma76.Zapisanetamsłowa
kapłana:dobitniejiszerzejprzedstawię[proroctwo]wtedy,kiedybędę
mówiłprzeciwkoŻydom,atymczasembędętrzymałsięwytyczonej
drogi,naktórejodpieramargumentyżądnychzwycięstwaHellenów
[ś],byłyzapowiedziąwygłoszeniawprzyszłościantyjudaistycznejapo-
logii77.Ztejzapowiedziwywiązałsięwjesiennychkazaniach.
72ΠpógtsjIoDδotoDgKo.0EXXπVogdπóδstętg,δttśσt.0sóbóXptσtóg,śKtóVπopd
totgπpoDńtotgπoXXoXońπsploÓtoństpπuśVωV,PG48,814-838,(włacińskimbrzmie-
niuzapisywanyjako:AdversusJudaeosetGentilesdemonstratioquodChristussitDeus).
73KotdIDoδotωVstgtóVδDtVtóVXoXKońV,PG61(Spuria),793-802.
74Tytułpodawanyczęstowłacińskimskrócie:QuodChristussitDeus,lubtylkojako
Demonstratio.
75Zesobąwspółbrzmiątakżeiinnerozdziały
.WedlepaginacjiMigne)a:819i846.
910;826i867
.884.940;833i849
.886;834i877
.884.898-901.911.918;835i901.
905;836i876.
76WśródhistorykówipatrologówzajmującychsiętwórczościąChryzostoma,niema
dzisiajwątpliwości,czywpisywaćrozprawędokanonupismChryzostoma.JużMont-
faucontraktowałosiemkazańAdversusJudaeosjakorozwinięciemyślipobieżniesfor-
mułowanychwewcześniejszejrozprawieQuodChristussitDeus(S.IohannisChryso-
stomioperaomnia,Paris1834,Reprint,t.I,s.681-712);Williamssprawętraktował
zzastrzeżeniem,uważającżetekstzbytgwałtowniesięurywa,abymócwidziećwnim
wstępdoprzyszłejsekwencjijesiennychkazań;jednakniepodważałautorstwaChry-
zostoma,sugerując,żerozprawamogłapowstaćwpoczątkachdiakonatu,tzn.w381r.
(s.135-136).Natomiast,Harkins(s.L-LI);Brändle,s.227-256;F
.A.Grissom,Chry-
sostomandtheJews.StudiesinJewishChristianRelationsinFourthCenturyAntioch,
Ph.D.diss.SouthernBaptistTheologicalSeminary,Louisville1978,s,216;M.Schatkin,
TheAuthenticityofSt.JohnChrysostom)snContraJulianumetGentiles(deSanctoBa-
byla)”,Kyraikon:FestschriftJohannesQuasten,Münster1970,I,s.486inn.;Kelly,
s.52-53,pisząotymtraktacie,żewyszedłspodrękiChryzostomajeszczeprzedwy-
głoszeniemkazańAdversusJudaeos.
77PrzeciwkoŻydomiHellenom,17(PG48,836);proroctwoDanielaobjaśniłwrozdz.
5-10(PG48,890-900).
48