Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.4.Etapyprojektowaniasystemusterowania
Ad.2.Naogółrozpatrujemysystemywielowymiarowe,tzn.wielkościu,yitp.są
wektorami.Wszczególności,jeśliliczbaskładowychtychwektorówjestrówna1,czyli
sątowielkościskalarne—systemnazywamyjednowymiarowym.Systemywielo-
wymiaroweczęstonazywanesąsystemamiowieluzmiennych,natomiastokreślenie
wielowymiarowyodpewnegoczasuużywanejestdlasystemu,wktórymwielkości
zależąnietylkoodczasu,alenp.równieżodpołożenia[76,78].Omawianietych
systemówwykraczapozaramyniniejszejksiążki,awięcstosowanetuokreślenie
wielowymiarowyniebędziepowodowałonieporozumień.
Ad.3.Systemnazwiemyzłożonym,jeśliwystąpiwięcejniżjedenmodelobiektu
i(lub)więcejniżjedenalgorytmsterowania.Niejesttooczywiścieścisładefinicja,
awyróżnieniesystemuzłożonegomożebyćwynikiempewnegosposobupodejścia.
Wyróżnieniepodmodeliskomplikowanegomodelujednegorzeczywistegoobiektu,
awkonsekwencjiwyznaczenieczęściowychalgorytmówsterowaniamożebyćwyni-
kiemdekompozycjitrudnegoproblemunaprostszeproblemyczęściowe.Kompleksowy
algorytmsterowaniaskładającysięzwspółdziałającychalgorytmówczęściowychmoże
byćrealizowanyprzezjedenkomputersterujący.Zdrugiejstrony—dekompozycja
możebyćnaturalna,jeśliwrzeczywistymzłożonymobiekciewyróżnimypowiązaneze
sobączęściskładowe,doktórychsterowaniazaprojektujemyoddzielnekomputery
lokalneorazkomputerkoordynującynawyższympoziomiesterowania.Problematyka
systemówzłożonychodgrywaważnąrolęwanalizieiprojektowaniukompleksowych
systemówsterowaniaizarządzaniazłożonymiobiektami,procesamiiprzedsięwzięcia-
mi.Takimobiektemsterowaniamożebyćrównieżzłożonysystemkomputerowy.
1.4.
Etapyprojektowaniasystemusterowania
Mówiącbardzoogólnieiwdużymuproszczeniu,wyróżnićmożemynastępujące
podstawoweetapyprojektowaniakomputerowegosystemusterowania:
1.Analizasystemowaobiektusterowania.
2.Identyfikacjaobiektu.
3.Opracowaniealgorytmusterowania.
4.Opracowaniekomputerowegoprogramusterującego.
5.Opracowaniesystemurealizującegoprogramsterujący.
Analizasystemowaobiektusterowaniaobejmujewstępnesprecyzowaniecelustero-
waniaiewentualniepodcelówdlazłożonegoobiektu,wybórwielkościcharakteryzują-
cychobiekt,którewymieniliśmywp.1.2,orazwprzypadkuobiektuzłożonego
ustalenieczęściskładowychipowiązańmiędzynimi.
Identyfikacjaobiektusterowania(literatura[13,17])oznaczaustaleniemodelumate-
matycznegoobiektunapodstawiebadańeksperymentalnych.Powinientobyćmodel
przydatnydowyznaczeniaalgorytmusterowaniatak,abyspełnionybyłcelsterowania.
Jeśliuzyskanieodpowiedniodokładnegomodeluobiektuniejestmożliwe,powstaje
problempodejmowaniadecyzjisterującychwwarunkachniepewności.Częstonależy
21
