Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Grzecznie,miło,zszacunkiem
PanieAndrzeju!
Podstawowązasadąjęzykowegoobcowaniajestdostosowanieśrod-
kówjęzykowychdosytuacjikomunikacyjnejidorolispołecznej,jaką
wniejodgrywamy.Mówiącprościej:dobórsłówzależyodtego,do
kogo,oczymikiedymówimy.Jednakjęzykowysavoir-vivreobejmu-
jącyzbiórregułistrategiigrzecznościowychnieustanniesięzmienia,
takjakzmieniasięjęzykizmieniająsięjegoużytkownicy.
Współczesnośćprzyniosłanamwięcejswobodywjęzykowym
obcowaniu,zbliżyłanasdosiebie.Częściejużywamyformserdecz-
nych:witamserdecznie,pozdrawiamserdecznie,buziaki,papa,ściskam,
częściejteżskracamydystans,zwracającsiędoobcychosóbpoimie-
niu.Dziśpracownicyróżnychinstytucjichętniemówiądoklientów:
panieAndrzeju,paniElżbieto.Toistotnanowośćwnaszejetykiecieję-
zykowej,odzwierciedlającaetappośrednimiędzydystansemoficjal-
nym,określonymformułąproszępana,adystansemprywatnym,
gdymówimysobienaty.
Niewszyscyjednakakceptujątegrzecznościowenowości.Do
poradnijęzykowejUSnapisałpanMaciej:UChciałbymprosićopo-
mocwrozwianiumoichwątpliwości.Czypielęgniarkawszpitalu
lubrecepcjonistkawprzychodnimożezwrócićsiędopacjenta:pa-
nieKowalski?Ogólnazasadauznajetakiepołączeniezanietaktowne,
jednakwydajemisię,żewpowyższychsytuacjachzwrotproszępana
stawiałbywstangotowościwszystkichpacjentów.Zakładamjedno-
cześnie,żeformapanieAndrzejujestzbytpoufała,byzwracaćsięnią
dopacjenta”.
Wpolskimobyczajuniezwracamysiędodrugiejosobypona-
zwisku.Możnajednakodtejregułyodstąpićwsytuacji,gdywywo-
33
