Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4
Częśćogólna
Właściwarefleksjanaddzieckiem,osobowetraktowaniegoorazpróbazro-
zumieniajegoświatadatująsięodpowstaniateoriipsychoanalitycznej.Do-
pierowtedyzaczętogłębokointeresowaćsięprzeżyciamiwczesnodziecięcymi
orazwpływemtychprzeżyćnadalszeżycieczłowieka.
Natomiastadolescencjajakokulturowaodpowiedźnadojrzewaniebiolo-
gicznezostałarozpoznanaorazzwróciłauwagęnaukowcówchybadopiero
poIIwojnieświatowej.Wprawdzieliteraturapięknaiklasycznapsychiatria
podkreślałyistnienieiznaczenieprzeżyćswoistychdlaokresuadolescencji,
jednakświadomośćtaniebyłapowszechna,wyrastałabardziejzintuicjiniż
zbadań.
Przyjmujesię,żeIIwojnaświatowastanowitucezuręciągłościkultury
ietykiorazzmieniłaświatwtymstopniu,żestałsięonniemożliwydozaak-
ceptowania,nietylkodlaelitarnychgrupmłodzieży
,aledlacałejmłodzieży
.
Ponadtoopisujesięznaczeniefaktu,żeogromnegrupymłodzieżyzostały
pozbawionerodzicówwwynikudziałańwojennych,migracji,prześladowań
politycznychlubeksterminacji.Młodzieżtastraciłażycioweoparcie,jakiesta-
nowilirodziceidomyrodzinne–zostałazdanasamanasiebie.
Resztazaśmłodzieży
,jakwspomniano,mimoistnieniarodzicówlubjedne-
gorodzica,straciłaoparcieintelektualneimoralne,straciłazaufaniedoświata
dorosłych.
Czymożnapowiedzieć,żedoroślidobrzeurządzilitenświat,jeślistałosię
to,cowczasieIIwojnyświatowej?
Oczywiścieistotnajesttendencjadołączeniasięmłodzieżywgrupy
,two-
rzeniawłasnegojęzykaiwłasnego,odrębnegooddorosłych,świata.
To,cobyłoincydentalne,costanowiłotylkotendencjęwświeciemłodzie-
ży
,wlatachpowojennychzaczęłopowolistawaćsiędominującymzjawiskiem
kulturowo-społecznym.Zaczęłapowstawaćogromnamłodzieżowasubkultura,
którastałasięzalążkiemkontrkultury
,awefekciekulturyalternatywnej.
Bazątychwszystkichruchówstałsięprotest,kontestacjawobecdorosłych,
ichwartościiorganizacjispołeczeństwa.
Wracającdopsychiatrii,zwrócenieuwaginadzieciństwoiadolescencjęma
nietylkoznaczeniesocjologiczno-kulturowe,aletakżejestistotnedlarozumie-
niapsychopatologiiczłowiekadorosłego.
Obecniemożnajużtwierdzić,żepsychiatra,któryswojezainteresowanie
chorobąograniczyłdozachorowaniaprzezczłowiekawżyciudorosłym,nie
będziewstaniezrozumiećgłębszychmechanizmów,zarównobiologicznych,
jakipsychologicznych,któredoprowadziłyczłowiekadochoroby
.
Współczesnerozumieniepsychopatologiimusibowiembraćpoduwagęnie-
zwykłązłożonośćczynników,którewpływająnarozwójczłowiekawogóle,
atakżenarozwójjegozaburzeń.
Całościowerozumienieżyciapsychicznegoczłowiekamusibraćpoduwa-
gęczynnikibiologiczne,socjologiczneipsychologiczne.To,cowielelattemu
