Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Czynnikipsychospołecznewpsychiatriidzieciimłodzieży
37
jeszczedoniedawnainneodgrywanierólrodzicielskichniżopisaneuchodziło
zapatogenne.Obecniezaśniekonstruujesięjednolitego,powszechnieobo-
wiązującegostandarduodgrywaniarólwrodzinieispołecznościprzezkobietę
imężczyznę.Jednaktenteoretycznypunktwidzenianiezawszejestzinterna-
lizowanyprzezokreślonychludzi.Niezawszemodelwychowywaniachłopca
jestspójnyztym,czegopóźniejwymagaodniegożona,partnerka,jegodzieci.
Oilewspółczesnekobietymają,możedziękifeministkom,dośćjasnyobraz
tego,doczegochciałybydążyć,toznaczyuzyskaćpewienobszarniezależności
zarównonaterenierodzinyprokreacyjnej,jakiwgrupiespołecznej,otyle
sytuacjachłopcówjestwprzekonaniuautorkitrudniejsza.Chłopcymiano-
wicie,przezwielelat,amożeiobecnie,chowanibylinanwładców”,tych,
odktórychwielezależy
,tych,którzyrządząiświatem,iswoimirodzinami.
Konfrontacjazdziewczynamiipartnerkami,pozostającymijużpodwpływem
feminizmu,świadomymczynieświadomym,jesttrudna.Autorkasądzi,żecały
procesidentyfikacyjnywrolimęskiejprzebiegawrozdarciach,ambiwalencjach
iniejasnościroliwspołeczeństwieirodzinie.Śladytegomyśleniapojawiająsię
jużodpewnegoczasuwpsychiatrii.Stankonfuzjiwpływanaportretwłasny
chłopców,wstawiaichwsytuacjękonfliktucelówipostaw.
Pierwszymiosobami,zktórymizwykledzieckowchodziwinterakcje,poza
rodzicami(mowaorodzinienuklearnej),sąjegobraciaisiostry
.Wprawdzie
orelacjachmiędzyrodzeństwempisanoodlat,np.Adler[2],tojednakdopiero
ostatnielataprzyniosłypełneoświetlenieidocenienieważnościsubsystemu
rodzeństwa.Sąautorzy[9],którzyrelacjomwsubsystemierodzeństwaprzy-
pisujątakiesameznaczenie,jakrelacjomrodzice–dziecko.Wkontaktach
zrodzeństwemdzieckopoznajecałąpaletęuczuć:czułość,wzajemnąopiekę,
wzmocnieniewraziekonfliktuzrodzicamiczyotoczeniemszkolno-rówieśni-
czym,aletakżezazdrość,rywalizację,nawetagresjęinienawiść,anapewno
ambiwalencję.Dzieckomożeprzeżywaćdramatycznieurodzeniemłodszego
rodzeństwa,tracibowiemswojąuprzywilejowanąpozycjęjedynaka,którykon-
centrujecałąuwagęrodzinynasobie.Możeteżprzyjąćzradościąpojawienie
sięmłodszegorodzeństwa,ponieważpozwalamuprzezwyciężyćpoczuciesa-
motnościialienacjiwrodzinie.Możeuznaćstarszerodzeństwozaswojewzory
osobowe,próbowaćjenaśladowaćskuteczniebądźnieskutecznie,możeżyć
wcieniurodzeństwauważanegozanlepsze,mądrzejsze,bardziejudane”,może
byćdumnezosiągnięćswojegorodzeństwaalbopopadaćwrozpaczipoczucie
niższości,gdysamoniemategotypusukcesów.Możnabyopisytychinterakcji
iemocjimnożyćbezkońca,alechybanależyprzyjąć,żeżyciewgrupiero-
dzeństwastanowilaboratoriumspołecznegokomunikowaniasięiprzeżywania
różnorodnych,częstosprzecznychuczuć.
Uważasię,żekolejnośćurodzeniamabardzoistotneznaczenieikonse-
kwencjedlarozwojudziecka.Mimożedziecitepołączonesąbiologiczniezro-
dzicamiimiędzysobą,ichrzeczywistośćspołecznamożebyćzupełnieróżna.
