Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ANDRZEJDZIADZIO
Drugiokreswhistoriisądownictwapracywyznaczająlata
1950–1974,wktórychrozstrzyganiesporówpracowniczychzostałopo-
wierzonewyłączniepozasądowymspołecznymorganomlikwidowania
indywidualnychsporówzzakresuprawapracy,nieposiadającymwza-
sadziecharakteruorganówwymiarusprawiedliwości.Zakładowekomi-
sjerozjemcze,zawisłeizależneodkierownictwazakładupracyoraz
związkówzawodowych,niedawałybowiemgwarancjibezstronnego
rozstrzyganiasporówzzakresuprawapracy.Niepełniłytakżefunkcji
koncyliacyjnej,alewyłączniejurysdykcyjną.Przeniesieniesporuzesto-
sunkupracynadrogępostępowaniaprzedsądempowszechnymbyło
bardzoutrudnione.
TrzeciąfazęrozwojusądownictwapracywPRL-uwyznaczyłare-
formazwiązanazuchwaleniemkodeksupracyw1974r.,któraprzyjęła
kompromisowerozwiązanie.Połączyłabowiempozasądowymodelor-
ganizacjirozpoznawaniasporówzzakresuprawapracyzustrojemspe-
cjalnych,odrębnychodsądownictwapowszechnegosądówpracyiubez-
pieczeńspołecznych,orzekającychwdrugiejinstancji.Systemtenprze-
trwałdo1985r.,tj.doczasuprzekazaniasporówpracowniczychsądom
pracyfunkcjonującymwramachsądownictwapowszechnego.Występu-
jeondochwiliobecnej.
78
