Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.6.Radioitelewizja
53
Mimowielorakiegopodporządkowaniakinatelewizjidoszłorównieżdojego
znacznejintegracjizinnymimediami,zwłaszczarynkiemwydawniczym,muzykąpo-
pularnąisamątelewizją.Kinostałosiębardziejscentralizowane(zob.Jowett,Linton
1980),mimoredukcjijegobezpośredniejwidowni,jakoprzekaźnikdlainnychme-
diówijakoźródło,zktóregowywodząsięksiążki,gazetowehistoryjkiobrazkowe,pio-
senkioraztelewizyjne„gwiazdy”iseriale.Filmzatempozostaje,takjakdotychczas,
twórcąkulturymasowej.Nawetutratapublicznościkinowejzostałaskompensowana
znaddatkiemdziękinowejwidowni,doktórejfilmdocierazapomocątelewizji,na-
grańwideo,kanałówkablowychisatelitarnych.
2.6.Radioitelewizja
Radioitelewizjajakomediamasowelicząsobie,odpowiednio,ponadosiem-
dziesiątiponadpięćdziesiątlat.Obawyrosłyztechnologiiistniejącychjużuprzednio
–telefonu,telegrafu,ruchomejinieruchomejfotografiioraznagrańdźwiękowych.
Mimooczywistychróżnicwtreściisposobiewykorzystaniaradiaitelewizjioichhi-
storiimożnamówićłącznie.Wydajesię,żeradiobyłoraczejtechnologiąposzukującą
polazastosowanianiżzaspokojeniempopytunanowyrodzajusługlubtreści;otele-
wizjimożnawzasadziepowiedziećtosamo.WedługRaymondaWilliamsa(1975:25)
„Inaczejniżwprzypadkuktórejkolwiekzpoprzednichtechnologiikomunikacyjnych,
radioitelewizjabyłysystemamistworzonymiprzedewszystkimdlatransmisjiiodbio-
ruabstrakcyjnychprocesów,przybardzoskromnychwyobrażeniachpoprzedzających
tetreści–lubwbrakujakichkolwiektakichwyobrażeń”.Obazapożyczałysięuistnie-
jącychmediów,awiększośćpopularnychformtreściichobuzostaławyprowadzona
zfilmu,muzyki,literatury,wiadomościisportu.
Rysemcharakterystycznymradiaitelewizjipozostałwysokistopieńregulacji,
kontrolalublicencjonowanieprzezwładzepubliczne–początkowopodyktowane
względamikoniecznościtechnicznej,potemzaśmieszaninąwyborudemokratyczne-
go,interesówstanu,względówekonomicznychizwykłegonawykuinstytucjonalnego.
Innympokrewnymrysemradiaitelewizjibyłwzorzecdystrybucjizpodziałemnacen-
trumiperyferieorazskojarzenietelewizjinarodowejzżyciempolitycznymicentra-
miwładzywspołeczeństwie,wmiaręjakuzyskiwałyonestatuszarazemmediówpo-
pularnychiistotnychpolitycznie.Pomimoowejbliskościwładzy–amożezewzględu
nanią–radioitelewizjawzasadzienigdzienieuzyskałyswobodywyrażaniapoglą-
dówiniezależnegodziałaniapolitycznegopodobnejdotej,jakącieszysięprasa.
Telewizjaciągleewoluujeipróbapodsumowaniajejcechwkategoriachcelów
iskutkówkomunikacyjnychbyłabyryzykowna.Zpoczątkugłównainnowacjagatun-
kowatelewizjiwiązałasięzjejzdolnościądotransmitowaniaobrazówidźwiękunaży-
wo,zatem,wkonsekwencji,działaniajako„oknanaświat”wczasierzeczywistym.Na-
wetstudyjneprodukcjesprzedwprowadzeniawydajnychmetodrejestracjitechniką
wideobyłynadawanenażywo.Tenpotencjałsymultanicznościzostałzachowanywod-
niesieniudoniektórychrodzajówtreści,międzyinnymiwydarzeńsportowych,nie-
