Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
70
Rozdział3.Preferencje
3.3.Krzyweobojętności
Okazujesię,żecałateoriawyborukonsumentamożebyćsformułowanawkategoriach
preferencji,którespełniajątrzypoprzednioopisaneaksjomatyorazkilkatechnicznych
założeń.Wygodniejestrównieżopisaćpreferencjegraficznie,używająckonstrukcji
znanejjakokrzyweobojętności.
Rozpatrzmyrys.3.1,gdzienarysowaliśmydwieosiereprezentującespożycieprzez
konsumentadóbr1i2.Wybierzmypewienkoszykkonsumpcji(x
1,x
2)izacieniujmy
wszystkiekoszykikonsumpcyjne,któresąsłabopreferowanewzględem(x
1,x
2).Jest
tozbiórsłabopreferowany.Koszykinagranicytegozbioru-koszyki,któresądla
konsumentaobojętnewporównaniuz(x
1,x
2)-tworząkrzywąobojętności.
Rysunek3.1.Zbiórsłabopreferowany.Obszarzacieniowanyobejmujewszystkiekoszyki,
któresąprzynajmniejtakdobrejakkoszyk(x
1,x
2).
Krzywąobojętnościmożemynarysowaćdlakażdegokoszykakonsumpcji.Krzy-
waobojętnościprzechodzącaprzezdanykoszykkonsumpcjiskładasięzewszyst-
kichkoszykówdóbr,którewporównaniuzdanymkoszykiemsąobojętnedla
konsumenta.
Jednymzproblemówpowstającychprzyposługiwaniusiękrzywymiobojętnościjest
to,żepokazująonekoszykipostrzeganeprzezkonsumentajakoobojętne,niepokazują
natomiast,którekoszykisąlepsze,aktóregorsze.Czasamidobrzejestnarysowaćmałe
strzałkinakrzywychobojętności,bypokazać,wktórymkierunkunależyszukaćkoszy-
