Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zÈWICZENIE3.4
Użyjnotacjizakrzywionejstrzałki,abyzapisaćreakcję,któramiałabymiejscemiędzy
(CH
3)
2NHitrifluorkiemboru.ZidentyfikujkwasLewisa,zasadęLewisa,nukleofil
ielektrofilorazprzypiszodpowiednieładunkiformalne.
ĆWICZENIA
Umożliwiająsprawdzenie
opanowaniamateriału.
Wcześniejszeopanowaniepodstaw,szybszeosiągnięciesukcesu
Pewnenarzędziasąabsolutniekluczemdoosiągnięciasukcesuwchemiiorganicznej.
Wśródnichjestumiejętnośćrysowaniaszybkoipoprawniewzorówstrukturalnych.Wtej
edycjipomagamystudentomopanowaćteumiejętnościjeszczeszybciejniżkiedykolwiek
przedtem,przesuwającdowcześniejszychrozdziałówzagadnieniawzorówstruktural-
nychiwykorzystaniazakrzywionychstrzałekdoprzedstawianiamechanizmówreakcji
(rozdz.3.2).SpletliśmyzesobąinstrukcjedotyczącestrukturLewisa,wiązańkowalencyj-
nych,irysowaniawzorówstrukturalnychtak,abystudencibudowaliswojeumiejętności
wtymzakresiejakospójnącałość,przytaczającprzykładyzwiązkóworganicznych,które
obejmująalkany,alkeny,alkinyihalogenkialkilowe.Podobnie,teoriakwasówizasad
Brønsteda–Lowry’egoiLewisamafundamentalneznaczeniedlasukcesuuczniów.Wroz-
dziale3przedstawiamyznacznieusprawnionąiwysocewydajnądrogędoopanowania
przezuczniówtychzagadnień.
Większynacisknasyntezęwieloetapową
Kluczemdodobregoopanowaniazagadnieńchemiiorganicznejsąumiejętnościkrytycz-
negomyśleniaianalizywrozwiązywaniuproblemów.Problemywieloetapowejsyntezy
organicznejdoskonalenadająsiędobudowaniatychumiejętności.Wtymwydaniu
przedstawiamynowezadaniawZaproponujsyntezępodkoniecrozdziałów6–21.Tezadania
wyostrzająumiejętnościanalizowaniaprzezstudentówsyntez,jakiretrosyntez,copomaga
imcałościowoporządkowaćwiedzę,integrującreakcjechemiczne,którebyłyomawiane
przezcałykurs.
Użytecznośćmetodsyntetycznych
Studencimusząpoznaćmetodysyntezyorganicznej,któresąużyteczne,jakotenajbar-
dziejprzyjaznedlaśrodowiska.Sąoneumieszczanewramkachkontekstowychomawiają-
cychszczegółowomechanizmyreakcji.Jakwspomnianowcześniej,nasznowododany
rozdział21zawierainformacjeogłównymnurcie:reakcje,któresąobecnieniezbędnedla
syntetyków–praktykującychchemikóworganików–reakcjezwiązkówmetaloorganicz-
nychimetaliprzejściowych.Innenowoczesnemetody,którymisięzajmujemy,toepoksy-
dowanieJacobsenaiSharplessa(wciekawostkachzamieszczonychwramkach).W11.edycji
tegopodręcznikawłączyliśmyutlenianieSwerna(rozdz.12.4),oddawnauważanezauży-
tecznąmetodęutlenianiaitaką,którazapewniamniejtoksycznąalternatywędoutlenia-
niachromianamiwniektórychprzypadkach.Przywróciliśmytakżeomówienieredukcji
Wolfa–Kiżnera(rozdz.16.8C)iutlenianiaBaeyera–Villigera(rozdz.16.12),dwiemetody,
którychznaczeniezostałopotwierdzoneprzezpróbęczasu.Rozszerzonomateriałoreakcje
rodnikowe,cozostałouzyskanedziękizmniejszeniuzawartościzagadnieńtermochemicz-
nych,askoncentrowanosięnazagadnieniachdotyczącychrodnikówallilowychirodni-
kówbenzylowych(wtymreakcjeNBS)wrozdziale10.
„Dlaczegotetematysąważne?”
Tenelement(wformieartykułu),któryzamykakażdyrozdziałjesttakżezwiastunem
przygotowującymdoomawianianastępnychzagadnień,jakiurzekającychprzykładów
chemiiorganicznejwbliższymkontekście.Otwierającrozdział,winietanDlaczegotete-
matysąważne?”starasię:rozbudzićapetytstudentazarównowzakresiepodstawowej
chemiiwtymrozdziale,jakistaćsięwskazówkądoosiągnięcianagrody,którapojawiasię
nakońcurozdziałuwformiepytanianDlaczegotetematysąważne?”Tekrótkieopowieści
składająsięzfascynującychprzykładów,swoistychnsamorodkówzłota”wchemiiorga-
nicznej,którewywodząsięzbadańzwiązanychzmedycyną,chemiąśrodowiskaizinnych
aspektówchemiiorganicznejwotaczającymnasświecie,aletakżezhistoriinauki.Poka-
zująbogateznaczenietego,czegonauczylisięstudenci,dlapraktycznegowykorzystania,
