Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Celemmedycynyjestzawszeczłowiek.Niezależnieodtego,czylekarzjakoprzedstawicielspecjalnościszcze-
gółowejzajmujesięokreślonymnarządem,układemlubkomórką,czyteżprzeciwnie,jakolekarzzajmującysię
epidemiologiąlubzdrowiempublicznyminteresujesiępopulacjamiludzkimi.Indywidualnyczłowiekjestza-
wszedrogąicelemmedycyny,łączącejwsobienaukęisztukęleczenia.Człowiekjestniezwyklezintegrowa-
nymsystemem,ajegostanzdrowiauwarunkowanyjestlicznymiczynnikami,nietylkonaturybiologicznej.
Dlategotylkocałościowepodejściedochoregowarunkujeuzyskanienajwiększejmożliwejefektywnościdzia-
łalnościlekarskiej.
Holistycznewidzenieczłowiekachoregozawszebyłoistotnącechąinterny.Naukaochorobachwewnętrz-
nychwyodrębniłasięjakospecjalizacjalekarskapodkoniecXIXwieku,chociażodpoczątkówmedycynyna-
ukowejwyróżnianowniejnurtdziałalnościlekarskiejstosującymetodyzachowawcze,późniejnazwanyin-
terną.Stałasięonanietylkodyscyplinąintegrującącałośćniezabiegowegopostępowaniamedycznego
dotyczącegonarządówwewnętrznychludzidorosłych,aleprzedewszystkimpowiązałanaukiklinicznezpod-
stawowymi,przyczyniającsiędorozwojuwielunowychnurtówbadawczych,owocującychodkryciamizna-
czącymidlapraktykilekarskiej.Narastającawtymprocesieilośćwiedzyorazrozwójtechnikdiagnostycznych
iterapeutycznychprzyczyniłysiędowyodrębnieniasięwieluspecjalnościszczegółowych.Niezmieniatojed-
nakrolilekarzainternistywsystemieopiekizdrowotnej,bowiempotrzebangeneralisty”,jakimjestwszech-
stronniewykształconyinternista,jesttymwiększa,imdalejpostępujewyodrębnianiesięwąskichspecjalności
szczegółowych.
Diagnostyka,będącazespołemdziałańlekarskichmającychnaceluidentyfikacjęchorobyijejumiejscowie-
niewklasyfikacjischorzeń,stanowipodstawowąnieodzownąskładowąmedycynyklinicznejwkażdymjej
okresierozwojuhistorycznego.Początkówdiagnostykimożnadoszukiwaćsięnawetwmedycynieokresusza-
mańsko-magicznego,apowstaniemedycynyracjonalnej,którewkręgukulturyeuropejskiejiamerykańskiej
łączysięzosobąHipokratesa,napierwszyplandziałanialekarskiegowysunęłopostępowaniediagnostyczne.
Takjestniezmiennieodbliskotrzechtysięcylat.Rozpoznaniechorobywarunkujeleczeniechoregoipozwala
naustalenierokowania.Jestteżpodstawądodalszychdziałańmającychnaceluocenęzaawansowaniachoroby
ijejpowikłań,atymsamymzapobieganiawszelkimmożliwymdouniknięcia,wynikającymzchorobyskutkom
upośledzeniazdrowia.
Postępowaniediagnostycznełączywsobieprzeciwności,jakimisąniepowtarzalnośćpacjentajakoczłowieka
iukładubiologicznegoorazkoniecznośćndopasowania”stwierdzonychuniegoobjawówizmiandoznanych
systemówklasyfikacyjnychchorób,anastępniewdrożeniewłaściwegowdanejchorobie,szerokopojętegole-
czenia.Tapozornasprzecznośćsprawia,żediagnostykastanowiciągprzybliżeństanudanegochoregodonpod-
ręcznikowego”modeluchoroby.Niezastąpionesąwtymdziałaniuwiedzaidoświadczenielekarza,aprzede
wszystkimjegoumiejętnośćdokonywaniasyntezyinformacjiopacjencie,częstochorującymnawięcejniż
jednąchorobę,izestawianiatychdanychzinformacjami,jakichdostarczawspółczesnawiedzamedyczna.
Lekarzdysponujeobecniewielomannarzędziami”,wpostacibadańpracownianych,wieleteżwiadomo
oetiopatogeneziechorób.Mimotomedycynastalejestwielkąszkołąpokorywobeczłożonościorganizmu
człowiekaiwciążjeszczebardzoistotnychobszarównaszejniewiedzy.
InterniścipolscysąodstulatskupieniwTowarzystwieInternistówPolskich,któregojednymzcelówjest
wspieranierozwojumedycynywewnętrznej,promowaniewiedzyzzakresuchoróbwewnętrznychoraz
kształceniespecjalistyczneiintegracjaspecjalnościszczegółowychwywodzącychsięznaukiochorobachwe-
V