Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWADOÓSMEGOWYDANIA
9
NiecodalejPascalpisze:„Niechniktniemówi,żeniepowiedziałemnicnowego:
rozmieszczenietreścijestnowe.Kiedysięgrawpiłkę,obajgraczegrajątąsamąpiłką,ale
jedenmierzyniąlepiej”.Tentekstdajeznówwyrazprzekonaniu,żeczynnośćhistoryka
filozofiiniejestbierna,żenietylkowyławiaoniprzepisujemyślidawnychfilozofów,że
robiznaczniewięcej.Przynajmniej„rozmieszczenietreści”jestjegowłasne,atojestnie-
małarzecz.
TrzeciemottojestzKartezjusza.Wśród„prawidełkierowaniaumysłem”,jakiezo-
stawił,Vprawidłojesttakie:„Całametodapoleganaporządkuirozłożeniutego,naco
należyzwrócićuwagę,abyodkryćjakąśprawdę”.Toznaczy:jedyniemetoda„rozkłada-
nia”,członkowanie,dzieleniesprawzawiłychiciemnychpozwalajeuczynićprostymi
ijasnymi.Kartezjuszmiałnamyślidochodzeniamatematykaczyprzyrodnika;aletosa-
modotyczydochodzeńhistoryka.Czytelnikbeztruduzauważy,żeautorniniejszej
historiifilozofiiposługiwałsięwłaśnietąmetodą.
PRZEDMOWADOÓSMEGOWYDANIA
Książkaniniejszazostałanapisanabezmałapółwiekutemu.Pierwszewydanie
ukazałosięwroku1931;wtrzecimprzybyłcałytom,wydanieszósterównieżzostało
powiększoneoszeregrozdziałów.Pozostałenatomiastwydaniaukazywałysięniezmie-
nione.Niechininiejszewydaniebezzmianidziewświat.Zjednymwszakżewyjątkiem:
literaturaprzedmiotuniezmiernieodpoprzednichwydańwzrosła,należałojąuzupeł-
nić.Układbibliografiipozostałwzasadzietensamcoiwpoprzednichwydaniach,na-
tomiasttreśćjejzostałaznaczniewzbogacona:stałosiętodziękiwydatnejpomocymgra
JanuszaKrajewskiego.
Warszawa1976
W.T
.
