Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Częśćogólna
zależyodsposobu,wjakirozwiążemymiędzygeneracyjnyprzekazwartości
iwytworzymynaszwłasny
.
Dlapsychiatriiokresurozwojowegobardzoważnyjestukładrólrodziciel-
skichwrodzinie:funkcjamatkiiojca.Czasywspółczesnesąterenemdużych
przemianiwtymzakresie.Najwięcejinformacjiwniosłanatentematper-
spektywafeministyczna.Wykazałaona,żetradycyjnyukładrólwrodzinie,
emocjonalnarolamatkiistatusowo-prestiżowarolaojca,jestnieprawdziwy
,
opisanyzperspektywywyłączniemęskiej.Feminizmzwróciłuwagęnato,że
rodzinatradycyjnawistocieniejestdemokratyczna,żenwładza”należydo
ojca,aodpowiedzialnośćdomatki.Pomijającjuż,czysięprzyjmujetakipunkt
widzenia,czynie,wystarczyrozejrzećsiędokoła:zobaczymywtedyogromną
liczbęmatek,którewychowujądziecisamotnieimusząodgrywaćwobecdziec-
kawszystkierole,lubmatkiwróżnychzwiązkach,nawetmałżeńskich,które
bardzoczęstozapewniająbytrodzinie,odpowiadajązajejstatusibezpieczeń-
stwo.
Wydajesię,żeprzykładinnegosposobuniżzmitologizowanysposóbfunk-
cjonowaniamatekiojcówjestdobrymprzykłademnadekonstrukcjęzastanych
pojęćimitów.Czyminnymjestjednakneutralnyopistegozjawiska,aczym
innymjegofunkcjapsychologicznaispołeczna.Rodzinynieprzyzwyczaiłysię
jeszczedotejinnej,niżtradycyjna,formyodgrywaniarólprzezmatkęiojca,
nieczująsięwtymjeszczedobrzeipewnie,niewiedzą,jakwłaściwiepowinni
postępować.Oilematkiprzyjmowałykiedyśswójczasembardzotrudnylos
jakooczywistość,otyleterazpoczułysięuprawnionedowymagań,dolep-
szegolosu,bardziejniezależnego.Ojcowiezaśprzeżywająchybaszczególnie
trudnyokres:zjednejstronyostryatakteoriifeministycznych,dekonstruujący
ichnmociwładzę”,zdrugiejstronywarunkiekonomiczno-społeczne,które
częstopowodująobniżenieichstatusumaterialnegoispołecznego,ponadto
ostrakrytykapodichadresemiinwazyjnośćświatadziecięcego–powodują
poważnezachwianiewtym,cotoznaczybyćojcem,nwystarczającodobrym
ojcem”.
Wszystkietekonfuzjedorosłych,dekonstrukcjaichmitów,trudnościtrans-
formacyjnewpływająnasytuacjęwrodzinieiwdużejmierzenarozwójzabu-
rzeńpsychicznychiichleczenie.
Jeślibowiemdorośliczująsięniepewni,nieznajądokładniecelówswojego
egzystowania,ichwzajemnerelacjesąniejasne,niemogąstanowićkonieczne-
godlarozwojuoparciadladziecka.Podnosząsięgłosy
,żegłówniedotyczyto
ojców.
Przyglądającsięjednakhistoriipsychiatriidzieciimłodzieży
,widzimy
,że
rolakulturyirodzinywżyciuirozwojudzieckaniezawszebyłatakajasna.
CiekawesąpoczątkitejdyscyplinywEuropieiUSA,którecośmówiąospo-
sobachmyśleniawtychspołeczeństwach.
