Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
L.C.Evans,Równania
Ż
niczkowecz
ą
stkowe,Warszawa2008
ISBN978-83-01-15627-5,©byWNPWN2002
1.4.Przeglądtreści
25
dziemydoznaczniemniejkonkretnychformułumożliwiającychreprezentowanieroz-
wiązańróżnychrównańnieliniowych.
Rozdział2stanowiszczegółowestudiumczterechrównańróżniczkowychcząst-
kowych:liniowegorównaniatransportu,równaniaLaplace’a,równaniaprzewodnictwa
cieplnegoirównaniafalowego,którewdalszychpartiachksiążkiposłużąjakoarchetypy
dlabardziejskomplikowanychrównań.Rozwiązaniatychczterechrównańwyznaczasię
bezpośrednimi,jawnymiwzorami,przynajmniejwtedy,gdynierozważasięobszarów
onadmiernieskomplikowanejgeometriibrzegu.Jawnymwzoromtowarzysząniejawne,
leczłatweieleganckieargumentytypu„energetycznego”,któresłużązamotywację
metodomawianychwrozdziałach6i7orazpóźniejszych.
Tematposzukiwaniajawnychwzorówpodejmujemytakżewrozdziale3,tymrazem
dlaogólnychnieliniowychrównańrzędupierwszego.Kluczowespostrzeżeniejestna-
stępujące:takierównaniamożna,przynajmniejlokalnie,przekształcićdoukładówrów-
nańróżniczkowychzwyczajnych,tzw.równańcharakterystyk.Ustalamy,żejeślizadanie
sprowadzasię„tylko”doscałkowaniaukładurównańróżniczkowychzwyczajnych,to,
zasadniczobiorąc,zostałorozwiązane,niekiedycałkiemjawnie.Wyprowadzenierównań
charakterystykpodanewtekścieksiążkijestbardzoprosteiniewymagażadnychspo-
strzeżeńgeometrycznych.Prawdęmówiąc,wyprowadzićrównaniacharakterystykjesttak
łatwo,żeoddzielnezajmowaniesięprzypadkiemquasi-liniowymniesłużyłobyżadnemu
istotnemucelowi.
PrzedstawiamyrównieżwzórHopfa–LaxadlarównańHamiltona–Jacobiego(pod-
rozdz.3.3)iwzórLaxa–Olejnikdlaskalarnychprawzachowania(podrozdz.3.4).(Zna-
jomośćpodstawteoriimiaryjesttuużyteczna,choćniejestniezbędna).Tedwapodroz-
działyumożliwiająwczesnezaznajomieniesięzglobalnąteoriątychważnychrównań
nieliniowychiwprowadzajądorozdziałów10i11.
Rozdział4toskrzynkapodręcznychnarzędzidojawnego(lubniemaljawnego)
rozwiązywaniaróżnychliniowychinieliniowychrównańróżniczkowychcząstkowych;
czytelnikpowiniensięgaćtylkopoto,cowydamusięciekawe.Podstawoweznaczenie
majednakżepodrozdziałpoświęconytransformacieFouriera.TwierdzenieCauchy’egoi
Kowalewskiejpojawiasiędopieropodkoniecrozdziału.Choćjesttowłaściwiejedyne
wtejgałęzimatematykiogólnetwierdzenieoistnieniuizlogicznegopunktuwidze-
nianależałobymożeuznaćjezacentralnetojednakwpraktycemetodaszeregów
potęgowychniejestzbytrozpowszechniona.
CZĘŚĆII:Teorialiniowychrównańróżniczkowychcząstkowych
Potemzaśporzucamyposzukiwaniajawnychwzorów.Zamiastnanich,polegamyna
analiziefunkcjonalnejidośćprostychoszacowaniach„energetycznych”;właśnienaich
podstawiedowodzimyistnieniasłabychrozwiązańróżnychrównańliniowych.Badamy
teżjednoznacznośćorazregularnośćtakichrozwiązańiwyprowadzamyrozmaiteinne
ichwłasności.
Rozdział5jestwprowadzeniemwteorięprzestrzeniSobolewa,którastanowiwła-
ściweotoczeniedobadaniawieluliniowychinieliniowychrównańróżniczkowychcząst-