Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
1.Liniowemodeleukładówdynamicznych–wprowadzenie
Niekiedyautomatykbudujecałysystemiprojektujejegosterowanie.Częściej,dla
zastanejczęścisystemu,nazywanejobiektemsterowania,automatykprojektujedrugą
częśćnazywanąsterownikiemlubregulatorem,lubukłademsterującym.Całość,tzn.
obiektiukładsterujący,nazywamyukłademsterowania.Tenprocesprojektowaniaste-
rownikaicałegoukładusterowaniawykorzystuje(wwiększymlubmniejszymstopniu)
modelformalnyobiektu.Otrzymanywefekcieukładsterowaniajestteżopisanyprzez
odpowiednimodel,któregowłaściwościmożnaanalizowaćidoskonalić.
Wprzypadkuukładusterowania„sterowaniami”nazywamynajczęściejsygnały
sterująceobiektu,generowaneprzezsterownik,asygnałamiwejściowymidlacałego
układusąsygnały„zadające”-reprezentującecelesterowania,naprzykładpożądane
wartościwyjść(rys.1.1).Mierzalnesygnałyobiektu,najczęściejwykorzystywanedo
wyznaczeniasygnałówsterującychwsterowniku,możnanazwaćsygnałamipomia-
rowymi.
Rys.1.1.Sterowaniesystemem(a)istrukturaukładusterowania(b)
