Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
marketingu.Mająonebowiemogromnywpływnarozwójwspółczesnegohandlu
międzynarodowegoibezpieczeństwożywnościowespołeczeństw,tworzącwarunki
prawnedoefektywnejkontrolizdrowotnejjakościżywności.Wymagatotworzenia
odpowiednichplacóweknaukowychiprzygotowywaniawykwalifikowanychkadr
naukowych,dziękiczemumożliwejestrozwijaniewspółpracymiędzynarodowejoraz
tworzenie,realizowanieiocenianieróżnorodnychprogramówżywieniowych,zmierza-
jącychdooptymalnychrozwiązańorganizacyjnychzpunktuwidzeniazdrowiaijako-
ściżyciaspołeczeństwa.
Przedmiotemzainteresowanianaukiożywieniuwpaństwachogospodarcerynkowej
powinnybyćszerokorozumianezachowaniakonsumentażywności,wtympreferen-
cjeipostawy,czynnikiwyborużywności,gotowośćdozmianyzachowańnabardziej
pożądanezpunktuwidzeniazdrowiaioddziaływanianaśrodowisko.
Dopermanentnychzadańnaukiożywieniunależąopracowywanieorazokresowawe-
ryfikacjacelówiwskazań(zaleceń)żywieniowychorazzalecanychnormzapotrzebo-
waniaróżnychgrupludnościnaenergięiskładnikiodżywcze,zgodniezaktualnym
stanemwiedzy.
Pełnazgodnośćcelów,zaleceńinormżywieniowychumożliwiaskuteczneoddziały-
waniezarównonasferęprodukcji,jakikonsumpcji,prowadząckuoptymalnejdiecie,
która-obokczynnikówgenetycznychiśrodowiskowych-jestwarunkiemzdrowia
izadowoleniakonsumenta.Układwzajemnychwspółzależnościwtymzakresieilu-
strujerycina3.3.
Wpraktycezgodnośćposzczególnychelementówtegoukładujesttylkoczęściowa,
należyjednakpamiętać,żeceleżywieniowedotycząprzedewszystkimproducen-
tów,azaleceniażywieniowe-konsumentówżywności.Całyukładmożnaporównać
dosystemusprzężeniazwrotnego,wktórymgłównąrolępowinnaodgrywaćnauka
ożywieniuczłowieka.Zjednejstronystanowionaważnyinstrumentżywieniowo-
-zdrowotnejocenyprodukcji,przetwórstwaiużytkowaniażywności,zdrugiejzaś
mapodstawoweznaczeniewkształtowaniuoptymalnychwzorcówżywieniowych
przezprzenoszenieosiągnięćteoretycznychdodziałalnościedukacyjnej.
Wzwiązkuzespołecznymobowiązkiemupowszechnianiawłasnychosiągnięćjed-
nymzzadańnaukiożywieniujestrozwijanieinstytucjiiformkształceniaspecjali-
stówzzakresuwyżywienia.Sąoniniezbędninietylkowkażdymzogniwgospodarki
żywnościowej(wprodukcji,przetwórstwie,obrocieiużytkowaniużywnościwgo-
spodarstwachdomowychisektorzeusługżywieniapozadomem),lecztakżewupo-
wszechnianiuwiedzyztegozakresu,wsłużbiezdrowia,oświacieorazwprogramach
socjalnychdotyczącychdożywianiaiżywienia.Polscyspecjaliścizzakresużywienia
propagująwiedzęwkraju,aponadtoangażująsięwpraceorganizacjimiędzynarodo-
wych(np.FAO,WHO,UNICEF,UNU-patrzrozdz.4).
3.Celeizadanianaukiożywieniu
39
