Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
*Optymalnegranicewzakresie,składziei/alboilości.
Rycina2.1.
UwarunkowaniapodstawowedlażyciaHomosapiens
Źródło:Berger1988
2.2.Początkinaukiożywieniuczłowieka
ijejwspółczesnedefiniowanie
Wiedzaożywieniusięgadalekowprzeszłość,dopoczątkówmedycynyidietetyki.Dzięki
papirusowiEbersa(nazwanynacześćjegoodkrywcy,niemieckiegoegiptologaGeorga
Ebersa)wiemy,żejużwXVwiekup.n.e.Egipcjaniewyróżnialiniektórepokarmyjakoszcze-
gólniewartościoweilecznicze,dostrzegajączwiązekmiędzyobjadaniemsięaniestraw-
nościąiwystępowaniemchorób.
WstarożytnejGrecjiosprawachżywieniaileczeniadietąwypowiadalisięm.in.Askle-
piadeszBitynii(124-40p.n.e.),Arystoteles(384-322p.n.e.),Empedokles(494-434p.n.e.)
iPitagoras(572-497p.n.e.),aprzedewszystkimHojciecmedycyny”Hipokrates(ok.460-377
albo375p.n.e.),uważanyzaautorawielusłusznych-takżeidziś-wskazówekipoglądów,
m.in.żezdrowadietadajeskutkitylkowpowiązaniuzhigienicznymtrybemżycia,alu-
dzieotylimająskłonnośćdoumieraniawcześniejniżludziesmukli.Jegonajsłynniejszym
zaleceniemżywieniowymjest:HNiechpożywieniebędzietwoimlekarstwem,alekarstwo
twoimpożywieniem”
.
Wokresietymdominowałpogląd,żewewszystkichpokarmach,którezaspokajajągłód,
występujewróżnychilościachjednaitasamasubstancjaodżywcza,niezbędnadla
ludzkiegoorganizmu.SubstancjętęRzymianinAulusCorneliusCelsus(53p.n.e.-7n.e.)
2.Historianaukiożywieniu
23
