Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CZERNIAKBŁONYNACZYNIOWEJ(UVEALMELANOMA):
DZIAŁANIEINHIBITORÓWPUNKTÓWKONTROLNYCH
Wkilkubadaniachpoświęconouwagęzastosowaniuin-
hibitorówpunktówkontrolnychwleczeniuprzerzutów
czerniakabłonynaczyniowej(UM)[8]:działanieinhibito-
raCTLA4,ipilimumabu,zostałozbadaneprzezZimmera
(w53przypadkach),Maio(w82przypadkach),Kelderma-
na(w22przypadkach)orazLuke’a(w39przypadkach)
[9-12].Różnebadaniadoprowadziłydotakichsamych
wniosków,np.takiego,żeipilimumabnieprzyczyniłsiędo
zwiększeniaprzeżywalnościbeznawrotówchorobyiprze-
żywalnościogólnejuwiększościpacjentówzUM.Inneba-
dania[13-15]poświęconoinhibitoromPD-1(niwolumab
ipembrolizumab)iPD-L1(atezolizumab).Kombinacjaipi-
limumabuiniwolumabuniebyłaskuteczniejsza[16].
Cociekawe,wyjątekstanowijednapodgrupapa-
cjentówzUM,tj.pacjencizmutacjągerminalnąMBD4
[17].Pacjentopisanywtymbadaniuwykazałdobrąod-
powiedźnaleczenieanty-PD-1,zcałkowitąodpowiedzią
przerzutówwwątrobie,płucachikościachpoleczeniu
pembrolizumabem.AnalizagenomowawykazaławDNA
tegoguzaobecnośćponad250somatycznychwariantów
pojedynczychnukleotydów,czylidziesięciokrotniewięcej
niżzazwyczaj.Zbadano,żeprzyczynątegobyłazarów-
nomutacjagerminalnaMBD4,jakisomatycznautrata
heterozygotycznościwniektórychregionachtegogenu
spowodowanamonosomią3.OgólniewUMwystępuje
stosunkowoniewielemutacjiipowstajeniewieleneoan-
tygenów,któremogłybybyćpotencjalnymicelamiataku
limfocytówT[18,19].Toprawdopodobnieprzyczyniasię
doniskiegopoziomuskutecznościterapiiinhibitorami
punktówkontrolnychupacjentówzUM.Wprzypadku
mutacjiMBD4dużaliczbamutacjiprawdopodobniewpły-
wanaobecnośćwieluzmienionychbiałekwywołujących
odpowiedźzestronylimfocytówT,pozwalającnaleczenie
pembrolizumabem.
INNEMETODYLECZENIA
Wostatnichlatachtestowano:różnerodzajeszczepionek
(melan-MART1,gp100,tyrozynaza),bezpośrednitransfer
limfocytówTorazstymulacjęlimfocytówT.IMCgp100
tobispecyficznyreceptor,któregojednoramięwiążesię
zantygenemgp100związanymzczerniakiem,adrugie
tozmienny,jednołańcuchowyfragmentanty-CD3.Ztego
powodunastępujeaktywacjalimfocytówT,kiedyznajdą
sięwpobliżukomórekguza.NaspotkaniuARVO2018
Carvajal[20]przedstawiłpróbępacjentówzprzerzutują-
cymUMiwykazał,że62%leczonychwtensposóbpacjen-
tówzUMnadalżyłowrokpozastosowaniuleczenia.Pró-
batazostanierozszerzonanawiększąliczbępacjentów.
OBECNOŚĆSTANUZAPALNEGOWUM
Jakjużwspomniano,UMwykazujebrakneoantygenów
ibyćmożeztegopowodu-brakucelów-limfocytyT
nieatakująskutecznieguzawprzypadkuUM.Przyczyny
tegozjawiskamogąbyćrównieżinne.NiektóretypyUM
zawierajądużonaciekającychkomórekukładuodporno-
ściowego,podczasgdyinnepozostająimmunologicznie
ciche.Wceluuzyskaniaodpowiedzinapytanie,dlaczego
takjest,opisaliśmyróżniceimmunologicznepomiędzy
guzamiorazichzwiązekzbiologiąizachowaniemUM.
Najpierw,używającprzeciwciałprzeciwCD3+(marker
limfocytówT),CD4+(limfocytyThelper)iCD8+(limfocyty
Tcytotoksyczne),makrofagówisporadyczniegranulocy-
tów[21],odkrytożepierwotnyUMmożezawieraćwiele
różnychtypówkomórek.
Makrofaginaciekająceguzsąogólnieidentyfiko-
waneprzezjedenmarker,CD68.Makitie[22]zauważył,
ObecnośćstanuzapalnegowUM
29
