Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Kształtowaniesiędyscypliny–głównenurtypolskiejpedagogikispołecznej...
21
zKatedrąPedagogikiSpołecznejfunkcjonującąnaUniwersytecieWarszawskim.
SzczególnąrolęwkształtowaniusiętejszkołyodegrałRyszardWroczyński,który,
współpracującnapoczątkuswojejpracynaukowejzHelenąRadlińską,rozwinął
potemswoisty–środowiskowynurtpedagogikispołecznej.
Kolejnymośrodkiempodejmującymwsposóbspecyficznyproblematykę
pedagogikispołecznej,wmałymstopniuzwiązanymztradycjąpierwszejpedagogiki
społecznej,byłośrodekpoznański,gdziepodkierunkiemStanisławaKowalskiego
pracowałolicznegronopedagogówisocjologówwychowania.Działalnośćtego
ośrodkadoprowadziłaostateczniedoukształtowaniasiępoznańskiejszkoły
pedagogikispołecznej.
Wtensposóbmożemymówićociągłymrozwojupedagogikispołecznej,
onieprzerwanejtwórczejinterpretacjijejzałożeń.Pozawymienionymi,istnieje
dziśwPolscewieleośrodkówzajmującychsiępedagogikąspołeczną,gdzie
podejmowanesąbadanianadobszaramiprzezniąwskazywanymi.Wrozdziale
tymzaprezentujemypoglądywybranychprzedstawicielitejdyscypliny,którzy
dopracowalisięnajbardziejspójnychkoncepcji,ajednocześniedoprowadzili
dowyłonieniasięspecyficznychnaukowychszkółoraznurtówpedagogiki
społecznej.
1.1.PedagogikaspołecznawujęciuHelenyRadlińskiej–praca
społecznaioświatowawkontekścienarodowym
iniepodległościowym
Wrozwojupolskiejpedagogikispołecznejszczególnąrolęodegraładziałalność
ipoglądyHelenyRadlińskiej.Byłaonapierwszympolskimpedagogiemspołecz-
nym,którypowielulatachdoświadczeń,przemyśleńorazpracynaukowej
dopracowałsięokreślonejkoncepcjitejdyscypliny.Wwieluswoichpublikacjach
zawarławizjępracyspołecznejioświatowej,będącejinspiracjądlawielunastępnych
pokoleńpedagogówspołecznych.Wizja,apotempewienokreślonymodel
pedagogikispołecznej,wypracowanyostatecznieprzezautorkę,rozwijanybył
przezniąprzezwielelat,naktóreskładałysięwydarzeniahistoryczne,określone
warunkispołeczno-polityczne,aprzedewszystkimjejdoświadczeniaosobiste
1
.
1
TwórczośćHelenyRadlińskiejbyławielokrotniepoddawanaanalizie.Pozajednakkilkoma
źródłowymiopracowaniamimonograficznymi(m.in.W.TheissczyI.Lepalczyk)orazszerszymi
analizamipodejmowanymiprzyokazjiwydańpracautorki(m.in.J.Hulewicz,A.Kamiński,
R.Wroczyński,czybardziejwspółczesneopracowania,np.K.Szmidta),byłytojednakanalizy
okazjonalne(np.B.Suchodolski,S.Kowalski,A.O.Uziembło,obecnienp.B.Cyrański).Wydajesię,
żetwórczośćH.Radlińskiej,pozaprzykładowowymienionymi,niedoczekałasięjakdotądgłębszej
analizyporównawczejireinterpretacyjnejpodjętejnatlerozwojumyślispołecznejipedagogicznej
przełomuXIXiXXw.
