Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Kształtowaniesiędyscyplinygłównenurtypolskiejpedagogikispołecznej...
33
wyprowadził(utożsamił)zprzyjętąprzezsiebieklasyfikacjąśrodowisk
wychowaniapozaszkolnegozaśprzyjąłzsocjologicznejklasyfikacjizbiorowo-
ścispołecznych(Wroczyński,1966,s.102)
7
.Dziękitakiemurozumieniudziałań
wychowawczych,temu,żeobszaremimiejscemtychdziałańgłównieinstytucje,
którejednocześniestanowiąśrodowiskowychowawcze,możnapowiedzieć,
przyjmowanyprzezWroczyńskiegofunkcjonalizmspołecznyprzybierałrównież
instytucjonalnenachylenie.
1.3.2.Odedukacjirównoległejdoedukacjipermanentnej
Wodniesieniudoproblematykiinstytucjonalnegowychowaniapozaszkolnego,
mającnauwadzerealneistnienieszerszych,społecznychwpływówwychowaw-
czych,autorrozwijałwswojejtwórczościzagadnienietzw.edukacjirównoległej.
Utożsamiałz„całościąwpływówoddziałującychnamłodągeneracjępoza
szkołą,włączniezestycznościamispołecznymiikulturalnymiwśrodowiskuoraz
środkamikomunikacjimasowej”(Wroczyński1974,s.191).Zproblematyką
edukacjirównoległejWroczyńskiwyraźniewiązałrównieżzagadnienieczasu
wolnego,którebyłowielokrotniepodejmowaneibadanewśrodowiskuKatedry
PedagogikiSpołecznejUniwersytetuWarszawskiego,któkierował.Zobszarem
zinstytucjonalizowanejdziałalnościwychowawczejWroczyńskiwiązałrównież
problematykępedagogikiopiekuńczej(ibidem,s.246),któbardziejutożsamiał
zformamipomocy(opieki)społecznej(ibidem,s.247).Zarównoproblematyka
edukacjirównoległej,którapodkreślałaszerokośćiżnorodnośćwpływów
edukacyjnych,mającychmiejscepozawskazywanymzakreseminstytucjonalnego
wychowaniapozaszkolnego,jakiobszarpomocyspołecznej(opieki),który,jak
podkreślałWroczyński,odnosisię,pozadziećmiimłodzieżą,wnieżdoosób
wwiekuaktywnościzawodowej,takżedoosóbwwiekuemerytalnymistarców,
powoduje,wimytuowpływach,którezachodząprzezcałeżycieczłowieka.
Wpływytewięcjakotakie(mogąbyć)podstawąpermanentnegoprocesu
wychowania.Takiemyśleniedoprowadziłorównieżdoprzyjęciairozwinięciana
grunciepedagogikispołecznejprzezWroczyńskiegoideiedukacjipermanentnej,
któokreślałonwsposóbnastępujący:„Pojęcieedukacjipermanentnejokreślanej
częstomianemustawicznej(l’éducationpermanentne)przezcałeżycie(lifelong
education)lubnieprzerwanej(nieprierywnojeobrazowanije),toznaczyciągłej
adaptacjiintelektualnej,psychicznejiprofesjonalnejdoprzyspieszonegorytmu
zmiennościorazciągłegodoskonaleniazasobuwykształceniaikwalifikacji”
(Miąso,1980,s.417–418).Wodróżnieniujednakoddominującegowówczas
sposoburozumieniaedukacjipermanentnej,główniesprowadzanejdozagadnień
7
Autorpowołujesięnaprzedstawicielitzw.socjologiiformalnej,którzyopracowalipierwsze
typologiezbiorowościspołecznych.ZostałytuprzywołanepraceFernandaTönisa:Gemeinschaftund
Gesellschaft,GrundbegriffederReinerSocjologie.AuflageI,1887orazpraceR.MacIvera:Society.Its
StructureandChanges,NewYork,1931.Natychautoróworazichustaleniapowoływałsięrównież
wswoichpracachStanisławKowalski(por.Kowalski,Socjologiawychowania,1986,s.69–102).