Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
CzęśćI.Debataodyscyplinie,jejzmiennościiparadygmacie(tach)
Zpunktuwidzeniarealizowanejpraktykispołecznej(środowiskowej)należy
wyróżnićspośródpodanychdziałówjakoodrębne:teorięoświatydorosłychiteorię
pracyspołecznej.Działhistoriipracyspołecznejioświatowejtoniejakoodrębna
dziedzinabadańwpedagogicespołecznej,koniecznadlazrozumieniaprawidłowo-
ści,jakiezachodziłynaprzestrzenidziejówwobrębieoświatyipracyspołecznej.
Ramka1.1.SpecyficznośćkoncepcjipedagogikispołecznejHelenyRadlińskiej
KoncepcjapedagogikispołecznejHelenyRadlińskiejprzyjmujedośćszerokierozumienieświata
społecznego.Jejpoglądywtymwzględziesąwypadkowąwieluówczesnychteoriispołecznych,
odnoszącychsiędożyciaspołecznego,teoriiprzyjmowanychnagrunciefilozofiispołecznej,
socjologii,czyteżprzyjmowanychwówczesnejodradzającejsiępolskiejpolitycespołecznej.
Znajdujemytuzarównoechaniemieckiejpedagogikispołecznej,m.in.P.Bergemanna,pedagogiki
kulturyorazkoncepcjiwychowanianarodowego,jakielementypsychologiipostaci,czywąsko
rozumianąteorię„mnemy”,zaczerpnietąodR.SemonaiM.Rubakina(za:Szmidt,s.71).
WdziedziniepraktykispołecznejodnajdujemyuRadlińskiejzarównoechapoglądówH.Hetzer
(1937;takżeWroczyński,1989,s.456),jakitam,gdziechodziowzorykształceniapracowników
społecznych,wyraźnewpływyszkół:belgijskiejifrancuskiej(por.Brodowska,1958).Wtymsensie
nietylepoglądy(bojednakRadlińskazbudowała,mimotychwpływów,dośćspójnyispecyficzny
system),cojejpostawapoznawczawykazujecechyeklektyzmu.Ponadtomożnapowiedzieć,iż
ostateczniekoncepcjapedagogikispołecznejRadlińskiejjestwysocehumanistycznaipersonalistyczna,
gdyżwcentrumjejkoncepcjiznajdujesięczłowiekitroskaorozbudzeniejegotwórczejaktywności
społecznej.IchoćzarzucanoRadlińskiejzbytliberalne,adaptacyjnepodejściedozadańpode-
jmowanychzewzględunaczłowiekaijegomiejscewsystemiespołecznym,tojednakbyłato
koncepcjawysoceantropocentryczna.Nagruncietakwielodyscyplinarnieosadzonejiwielowątkowo
definiowanejpedagogikispołecznejkoncepcjaczłowiekajestwięckoncepcjącentralną.Toze
względunaczłowiekaRadlińskaprzyjęłaitłumaczyłapokazywane–istniejącerelacjespołeczne,
budującjednocześniemodelowyprojektichfunkcjonowania.
1.2.Kupracysocjalnejikulturalnej–kierunkiposzukiwań
wpoglądachAleksandraKamińskiego
WobrębiekoncepcjiwypracowanejprzezHelenęRadlińskąpozostająpoglądy
AleksandraKamińskiego.Zbieżnośćtajestszczególniewidocznanapoziomie
przyjmowanychzałożeńodnośniedowizjiczłowieka,środowiskaorazwzajemnych
relacjimiędzynimi,takżeostatecznejwizjiwychowania.
Autorprzyjmujenawstępieintegralnąwizjęczłowiekajakojednostkibio-
-socjo-kulturowej,stwierdzając,iżsątotrzysferyludzkiejosobowości,które
wzajemniesięprzenikająijakotakiestanowiąjedność(Kamiński,1982,s.34).
Takądośćpowierzchownieprzyjętą,bezpogłębionejeksplikacji,wizjęczłowieka
autorodnosidośrodowiska,gdyżtośrodowiskojestmiejscemurzeczywistniania
człowiekajakojednostkibio-socjo-kulturowej.Autorprzyjmujesposóbrozumienia
środowiskazarównozaWroczyńskim,jakizaRadlińską,„godząc”niejako
obydwastanowiska.Zjednejstronymówiośrodowiskujakoostrukturze
wpływającejnarozwójczłowieka(analizyautorabliższesąturozstrzygnięciom
