Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
.Mieszaninęodżywcząpodajesięprzeważniecewnikiemwprowadzonymdożyły
głównejgórnej(p.rozdz.10.3).
.Wskazania
.Stany
,wktórychchoryniemożelubniepowinienodżywiaćsiędrogąprze-
wodupokarmowego.
.Odżywianiedojelitowejestniewystarczającedoutrzymaniaprawidłowego
stanuodżywienia.
.Wlewmieszaninyodżywczejmusibyćpowolnyirównomierny.
.Najczęstszepowikłania
.Nadmiernapodażsubstancjiodżywczych,coprowadzidozaburzeńmetabo-
licznych.
.Powstawaniezakrzepówwokółcewnikówwprowadzonychdożył.
.Zakażeniacewników,aparatówdoprzetoczeń,substancjiodżywczych,które
mogądoprowadzićdosepsy
.
.Współcześniestosowanąmetodążywieniapozajelitowegojestsystemjednego
pojemnika–zmieszanieiumieszczeniewjednymworkuwszystkichskładników
mieszaninyodżywczejipodanieichchoremuwewlewiedożylnym.Jesttomoż-
liwewwarunkachdomowych.
2.6.Monitorowaniemetaboliczneleczeniażywieniowego
.Żywienie,zwłaszczapozajelitowe,jestpostępowaniemagresywnym
ipowinnobyćstalekontrolowane.Przedrozpoczęciemiwczasieleczenia
żywieniowegonależyokreślić:morfologię,liczbępłytekkrwi,wzórkrwinek
białych,gazometrię,lipidogram,jonogram,osmolalność(wartościgraniczne
280–300mOsm/kgH
2O)orazstężeniewekrwi:białkacałkowitego,albumin,
elektrolitów,glukozy
,mocznika,kreatyniny
.Koniecznejestbadanieogólne
ibilansowaniedostarczanychiwydalanychpłynów.
.Częstośćwykonywaniabadańzależyodchorobypodstawowejistanuchorego,
stopniairodzajuniedożywieniaorazczasu,jakiupłynąłodrozpoczęcialeczenia
żywieniowego(imdłużejtrwaleczenie,tymrzadziejmożnawykonywaćbada-
nia).
