Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WIEKIX–XV.ŚREDNIOWIECZEIPRERENESANS
28
arabskim–ḥabibi(Dpanie”).Trzykrotniepowtarzasięzwrotoromańskimrodo-
wodzie–tant’amare(Dtyleżmiłości”),poczymkochankaskarżysięnachorezmi-
łościoczy.
Wokalizacjazapisu,sporządzonegowalfabeciehebrajskim,pozwalanarekonstrukcjęiodczytanie
tekstuwdialekciemozarabskim:
Tnt’m’rytnt’m’ry
ḥbybytnt’m’ry
’nfrmyrwnwlywšgydš
ydwlntnm’ly
¡Tant’amare,tant’amare,
ḥabibi,tant’amare!,
enfermeronwelyosgayados,
yaduolentanmale.
Wwersjiuwspółcześnionej:DTylemiłości,tylemiłości,/kochanku,tylemiłości!,/[że]zaniemogły
oczypłaczące,/ibardzobolą”.
Za:A.GalmésdeFuentes,Lasjarchasmozárabes.Formaysignificado,
Barcelona1994,s.41,115.
Udałosięzrekonstruowaćokołosiedemdziesięciuchardżpochodzeniaromań-
skiego(XI–XIIIw.).Najdawniejszerękopiśmienneźródłahebrajskiepochodzą
zXIIiXIIIwieku.Zachowanekodeksyarabskiesąodpisamisporządzonymikilka
wiekówpóźniejprzezkopistów,którzynieznalijęzyków,jakimiposługiwanosię
wal-Andalus,cosprawia,żeodcyfrowaniezapisustrofDwyjścia”wdialekciemoza-
rabskim,któreuległykontaminacjiwdługimprocesierękopiśmiennejtransmisji,
stanowiłamigówkę.Korpuschardż,poddanytranskrypcjiiwokalizacji,jestnajstar-
szympisanymświadectwemromańskiejpoezjiludowej.Zdradzapokrewieństwo
nietylkozpóźniejszymiświadectwamilirykiPółwyspuIberyjskiego–galisyjsko
-portugalskimicantigasdeamigoikastylijskimivillancicos–leczrównieżzludową
tradycjąpoezjimiłosnejEuropy.
Miłymój,Ibrahimie,
osłodkieimię,
przyjdźdomnie,
nocą,
ajeślinie,niechcesz,
tosamaprzyjdę,
powiedzgdzie,
tamsięzjawię.
Tłum.FlorianŚmieja
ChardżapochodzizarabskiejmuwaszszachyMuhammadaibnUbadazMalagi(koniecXIw.).Poeta
zwracasięwniejdoprzyjaciela,przywołującwzakończeniusłowadziewczyny,którajestpodobnie
jakonzakochanaicierpizmiłości,słowamiwyrażającniezaspokojonąnamiętność.
Jeślimnieszczerzemiłujesz,
pocałujtensznurperłowy,
mojeusteczkawiśniowe.
Tłum.FlorianŚmieja
