Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE
15
oryginalnaterminologiawodniesieniudogatunkówiformliterackichnawetwów-
czas,gdyistniejąpolskieekwiwalenty(np.romansłotrzykowski/novelapicaresca;
romanspasterski/novelapastoril;romanca/romance).Książkaprzeznaczonajest
dlawszystkichzainteresowanychfenomenemkulturyhiszpańskiej,podejmujewąt-
kiobecnewpracachcorazliczniejszegogronapolskichhispanistów,działających
wkrajuizagranicą.Intencjąautorkijestbowiemprzybliżenienowegospojrzenia
nakulturęHiszpanii,uwolnieniejejodciążącychnajejobraziestereotypów,tym
bardziejżekrajten–pomimogeograficznegooddalenia–postrzeganyjestoddaw-
najakokulturowoimentalniebliskiPolakomiPolsce.Wdobiepowszechnego
dostępudoinformacjiitekstówwformacieelektronicznymnaportalachinterne-
towych,naczelezwzorcowąhiszpańskojęzycznąbibliotekąwirtualną,Biblioteca
VirtualMigueldeCervantes(
www.cervantesvirtual.com
),taHistorialiteratury
hiszpańskiejchciałabystaćsiękompendium,pozwalającymzrozumiećdługofalowe
procesy,któredeterminowałyideterminująwyjątkowypotencjałkulturowylitera-
turytworzonejwjęzykuhiszpańskimnaPółwyspieIberyjskim.Tekstkażdejczęści
uzupełniawybórbibliografii.Uwzględnionezostaływnimopracowaniaksiążkowe
wjęzykupolskimihiszpańskim,awuzasadnionychwypadkachrównieżwinnych
językach(angielskim,niemieckim,francuskim),orazwydaniapolskichprzekładów
omawianychtekstówliterackich(wwyborze).Wczęścibibliograficznej–wzorem
najnowszej,zaplanowanejnadziewięćtomówhistoriiliteraturyhiszpańskiej,która
powstałapodredakcjąJosé-CarlosaMainera(Historiadelaliteraturaespañola,Bar-
celona2010–2013)–zostałyumieszczonerównieżportaletematyczne,prowadzone
przezzespołybadawczewHiszpanii.
WymowahiszpańskanieprzedstawiawiększejtrudnościdlaPolaka.Formazapi-
suopartajestnakilkuprostychzasadach,którepozwalająnapoprawnefonetycznie
odczytaniepojedynczychsłów–nazwisk,terminówczytytułów–nawetosobienie-
znającejjęzyka.Wartowiedzieć,żeHiszpaniesąbardzodumnizeñe,czyliliteryn
ztyldąoznaczającąpalatalizację(zmiękczenie)spółgłoski.Tylda–znakwformie
fali–widniejewlogoInstytutuCervantesa.Wymowaeñejestzbliżonadopolskie-
gozmiękczonegoń,leczabywymówićhiszpańskąspółgłoskęwpełnipoprawnie,
należyzbliżyćjęzykcałąpowierzchniądopodniebienia(España,señor,Lavidaes
sueño);wtekściezachowano,takżewprzypadkachzależnych,pisownięhiszpańską
grzecznościowegotytułupoprzedzającegoimiężeńskie–doñaJimena,doñiJimeny.
Wartopamiętać,że:
–literah(hache)wjęzykuhiszpańskimjestniema(archiprezbiterzHity,Alcaláde
Henares,MiguelMihura);
–dwuznakch(che)odpowiadapolskiemu–cz(LaMancha,SanchoPanza);
–g(ge)przedeiiorazj(jota)wymawianesąjakpolskieh(JorgeManrique,don
Quijote,ElingeniosohidalgodelaMancha,Segismundo);
–c(ce)przedeiiorazz(zeta)wymawianesąwKastyliijakoprzedniojęzykowa
spółgłoskazbliżonadoangielskiegoth;akceptowanajestwymowazbliżonado
