Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
4Rozdział1Lekiiichdziałanie
Cytoplazma
Jądrokomórkowe
Błona
jądrowa
Błonakomórkowa
RYS.1.1.Komórkassaka.(J.Mann,Murder,magic,
andmedicine,OxfordUniversityPress(1992);
udostępnionozazgodąautora)
natomiastjonowe,polarnegrupy(głowy)umieszczoneod
wewnętrznejizewnętrznejstrony,tworzącpowierzchniębło-
nykomórkowej(rys.1.3).Strukturatajesttrwała,ponieważ
jonowe,hydrofilowegrupygłowyoddziałująześrodowis-
kiemwodnymwewnątrzinazewnątrzkomórki,natomiast
hydrofobowełańcuchywzmacniająwzajemneoddziaływania
hydrofobowe,przezcoutrzymująsięzdalaodśrodowiska
wodnego.Następstwemtakiejstrukturyjestistnieniebariery
lipidowejmiędzywnętrzemkomórkiijejotoczeniem.
Błonakomórkowaniejestjednakzbudowanawyłącznie
zfosfolipidów.Znajdujesiętamwieleróżnychbiałek(rys.1.3).
Niektóreznichprzytwierdzonedowewnętrznejlubze-
wnętrznejpowierzchnibłony.Inneosadzonewewnątrz
niej,aichfragmentywystająnapowierzchnięjednejlubobu
stronbłony.Obszar,wjakimbiałkateosadzonewstruk-
turzebłonykomórkowej,zależyodrodzajuobecnychwnich
aminokwasów.Białkaznajdującesięwewnątrzbłonyko-
mórkowejmajądużąliczbęaminokwasówhydrofobowych,
Polarna
grupa
„głowa”
Hydrofobowy
łańcuch„ogon”
O
(CH
NMe
O
O
P
CH
O
2)
2
O
2
3
O
CH
O
O
CH
2
Polarna
grupa
„głowa”
Hydrofobowy
łańcuch„ogon”
RYS.1.2.Strukturafosfoglicerydów
Glikoproteiny
Dwuwarstwa
lipidowa
RYS.1.3.Błonakomórkowa.(J.Mann,Murder,magic,
andmedicine,OxfordUniversityPress(1992);
udostępnionozazgodąautora)
natomiastteichczęści,którewystająpozapowierzchnięmają
dużąliczbęaminokwasówhydrofilowych.Wielebiałekpo
-
wierzchniowychmarównieżprzyłączonekrótkiełańcuchy
węglowodanów,azatemklasyfikowanejakoglikoproteiny.
Tefragmentywęglowodanówpełniąważnąfunkcjęwin-
terakcjipomiędzykomórkami(pozrozdz.10.7).Wcyto-
plazmieznajdujesiękilkastruktur,jednąznichjestjądro
komórkowe.Działaonojakncentrumsterowania”komórki.
Jądrozawierakodgenetyczny-DNA-któryodpowiada
zastrukturęwszystkichbiałekprodukowanychwkomórce.
Ponadtowkomórceobecneinneorganellakomórkowe,
takiejakmitochondria,aparatGolgiegoiretikulumendo-
plazmatyczne.Jednakcelemtejksiążkiniejestzgłębianie
wiedzynatematstrukturyifunkcjętychorganelli.Wystar-
czywiedzieć,żeróżnelekidziałająnaróżnecelemolekularne
(ang.moleculartargets)wkomórce.
1.2.2.Miejscadziałanialeków
napoziomiemolekularnym
Przejdziemyterazdoomówieniapoziomumolekularnego,
ponieważwłaśnietutajmożemynaprawdędocenićmecha-
nizmdziałanialeków.Głównymicelamimolekularnymi
lekówbiałka(enzymy,receptoryibiałkatransportowe)
orazkwasynukleinowe(DNAiRNA).todużecząsteczki
(makrocząsteczki)omasiecząsteczkowejodpowiadającejkil-
kutysiącomjednostekmasyatomowej.Mająoneznacząco
większerozmiaryniżtypowylek,któregoprzeciętnamasa
cząsteczkowajestrzędukilkusetjednostekmasyatomowej.
Interakcjalekuzmakrocząsteczkąobejmujem.in.proces
wiązania.Zwyklelekwiążesięześciśleokreślonyobszarem
makrocząsteczkizwanymmiejscemwiążącym(ang.binding
site)(rys.1.4).Najczęściejmaonopostaćokrągłegolubpo-
dłużnegowgłębienianapowierzchnimakrocząsteczki,co
umożliwiacząsteczcelekuzagłębićsięwznaczniewiększej
strukturze.Niektórelekiwchodząwreakcjezmiejscemwią-
żącymizostajątrwaleprzyłączonezapomocąwiązaniakowa-
lencyjnegoosilewiązania200-400kJmol
-1
.Jednakznacząca
większośćlekówoddziałujepoprzezsłabszeformyinter-
akcji,czyliwiązaniamiędzycząsteczkowe(ang.intermole-
cularbonds).Należądonichwiązaniaelektrostatycznelub
jonowe,wiązaniawodorowe,oddziaływaniavanderWaalsa,