Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
artystycznejmetody.
Natęprawnicząnowośćpatrzyłjednakkrytycznie,zwłasnego
punktuwidzenia,dostrzegającwniejwieleniebezpieczeństw,
wynikającychchoćbyztego,iżprzestępcazawszekorzystał
zobrony.Rzeczniewsamymjejistnieniu,leczwgranicach
imożliwościach„ofensywnych”.Wpraktycewolnejgryokazywało
sięnierzadko,iżzłasprawazwyciężała,gdyobrońcaprzestępcybył
bardziejutalentowanyniżrzecznikstronyposzkodowanej.Autorowi
Zbrodniikarytrudnobyłosięzgodzićzpowinnościąobrońcy,
któregocelemgłównymmiałobyćnieposzukiwanieprawdy,lecz
reprezentowanieinteresówklienta.Idealnymprzykładempołączenia
profesjonalnejmaestriiimoralnejodpowiedzialnościbyłoczywiście
PorfiryPietrowiczzeZbrodniikary.Nietylkowytropił
zbrodniarza,alestarałsięgoprzekonaćoniemoralnościjegoczynu.
DlategoDostojewskitakpotępiałrutynęadwokata,„wynajętego
sumienia”.WzburzyłagosprawaKroneberga,oskarżonego
oznęcaniesięnadnieletniącóreczką.Obrońcąoskarżonegobył
właśnieznakomitySpasowicz,którytaksugestywnieprzedstawił
negatywymaleńkiejofiary,iżprzekonałprzysięgłych,
byKronebergauniewinnili.Pisarzdostrzegłtuzamachnainstytucję
rodziny,igranieświętościamitraktowanymijakoprzedmiot
zawodowejsprawnościobrońcy.Podobniezachowujesię
Fietiukowicz,„rajfurmyśli”.WprawdziebroniMiti,aleniewierzy
wjegoniewinność,uważajączresztą,iż
zabicietakiegoojcaniemożesięnazywaćojcobójstwem.Nazywaćtakie
zabójstwoojcobójstwemtoopieraćsięnaprzesądzie!(XII,8).
ChwytyobrońcybyłydlaDostojewskiegoprzykładem
amoralnościsztukiadwokackiej.Alenietylkotenczynnik
przykuwałjegouwagęwscenachsądowych.Zarównomowa
oskarżycielaHipolitaKiryłowiczawBraciachKaramazow,jak
iadwokatasąelementamitworzącymidramaturgięcałości.Jejnagłe
zwroty,niespodzianki,auradomysłówiplotekpodnoszą
atrakcyjnośćwydarzenia.Znakomiteprzemówienieprokuratora
zdawałosięniepozostawiaćnajmniejszejwątpliwościcodowiny
oskarżonego.Słynnyadwokatzestolicyzdawałsięstaćnastraconej
pozycji.Jakdasobieradę?Słuchaczeiwidzowiejednaksięnie
